Onsuzluk herkesi üzdü...

A -
A +
Merak edenler evine gidip baktıklarında onu kanepesinde ölmüş olarak buldular!..     Çocukların "Şeker Dede"si, ara sıra oyuncak satan mağazalara gider oradan yeni çıkan ürünlerden alırdı. Mahalleye döndüğünde çocuklar heyecanla yanına yaklaşır neler aldığını sorarlardı. Kimine balon, kimine düdük, birine uçurtma, diğerine pilli araba… Çantadan ne çıkarsa artık. Şeker Dede dağıtırken, minikler alırken orası bir başka olurdu sevinçten... Günler gelip geçiyordu. Yaz mevsimi yavaştan bitiyor, sonbahar geliyordu. Okul hazırlıkları başladı. Muhteşem bir tatil geçirmişlerdi. Bilhassa bu yıl dolu dolu geçmişti, ilk ders zili çaldı. Çocuklar okuldaydı artık. Bir hafta böyle geçti... Cumartesi sabahı mahallede derin bir sessizlik vardı. Bir hüzün havası seziliyordu. Şeker Dede iki gündür ortalıkta görünmedi. Merak edenler evine gidip baktıklarında onu kanepesinde ölmüş olarak buldular. Doktora, muhtara, imama ve polise haber verildi. Herkes oraya toplandı. Meğer Şeker Dede gece vefat etmiş, kalbi durmuştu. Halk çok üzgündü. Kayıp gerçekten büyüktü. Çocuklar ağlamaklıydı. Cenaze hazırlıkları başladı. Mezar kazıldı, cemaat toplandı. Bir tarafta yoğun bir kalabalık, diğer tarafta tabutun etrafında tüm çocuklar. Olağanüstü bir durum vardı. Şeker Dede'nin yemek yedirdiği, su içirdiği ve kolladığı ne kadar kedi, köpek, kuş karga vb. varsa hepsi oradaydı. Etrafını sarmışlardı, ibretlik bir ortam vardı. Bu nasıl bir sevgiydi? Tüm dostları onu uğurlamaya geldi. Hayatını iyiliğe, merhamete, doğrulara yönlendirmeye adayan bir insan son kez sevenlerinin önündeydi. İmam helâllik aldıktan sonra oradaki insanlara Şeker Dedenin beslediği hayvanları işaret ederek sevginin gücünü anlattı. Dualar, gözyaşları, kalabalık ve hüzün birbirine karışmıştı. İnsanlar onu son yolculuğuna uğurlamaya gelen hayvanları görünce şaşkınlıktan bir acayip oldular. Görülmemiş bir şeydi. Öyle ya, Allah’ın takdiri olunca kulun tedbiri kayboluyordu. İmkânsız zannedilen şey onun emriyle gerçekleşiyordu. Aciz diye tabir edilen hayvanlar aciz diyenleri acze düşürüyordu. Onların da yaratanı ve sahibi vardı. Şeker Dede’den geriye kalan onun örnek hayatı ve iyilik dolu yılları oldu. Halk ve minik eller dualarında onu hiç unutmadı.               Sinan Korkmaz
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.