İnsan sarrafı bir ihtiyar...

“Bir sabah, karşı dükkânda halıcılık yapan komşu esnafa, kahve içmeye gitmiştim…”     Bir söz var hatırlar mısınız? “İnsan sarrafı” derler. Yani karşıdaki insana baktığı zaman onun kaç karatlık adam olduğunu, dürüst insan mı, sahtekâr mı; hilebaz mı dolandırıcı mı olduğunu büyük bir ihtimalle anlayan ve çoğunlukla da yanılmayan kimseler için kullanılır bu söz. Geçenlerde yetmiş beş seksen yaşlarında böyle bir esnaf ile muhabbet ederken dedi ki: Ben altmış yıllık esnafım… Şu Üsküdar'da görmediğim insan tipi kalmadı desem yalan olmaz… Eskiden insanların arasında üç beş çürük kimse çıkarsa diye bakardık… Şimdi gelen her yüz kişiden doksanını “aklımda” diye karşılıyoruz…  Laf lafı açtı… Yıllar önce Bursa'da şahidi olduğu bir esnaf hatırasını anlattı. Ağzımız açık kaldı: “O yıllarda bir sabah, karşı dükkânda halıcılık yapan komşu esnafa kahve içmeye gitmiştim... Hoşbeş ederek kahvelerimizi yudumlarken içeriye iki erkek müşterisi girdi. Dükkân sahibi hemen yerinden kalkıp isteklerini sordu. Müşterilerin isteği şuydu: -Bize üç yüz bin liralık kadar bir halı lazım... Almak istiyoruz. O yıllarda paradan üç sıfır henüz atılmamıştı. “Hay hay efendim” diyen halıcı komşum, birkaç halıyı tezgâhın üzerine sermeye başladı. Şu şöyle, bu böyle derken sonuçta birisini beğendiler. Sıra geldi ücret ödemek için pazarlık yapmaya. Müşterilerden birisi halıcı ile pazarlığa başladı. "Efendim cebimizde yüz bin lira kadar var. Üzerini borçlanmak üzere iki senet yapın bize… O yıllarda bu tür alışverişler normal sayılırdı. Kredi kartı ödemesi filan henüz yaygın değildi… Halıcı arkadaş cevap verdi: -Peki, nasıl isterseniz… Oturup senet doldurdu komşum. Yüz bin lirayı da peşin olarak aldı. Adamlar iki senedi imzaladılar ve halıyı kucaklayıp “iyi günler” diyerek çıkıp gittiler. Halıcı komşum sabah sabah bir halı satmanın mutluluğuyla geldi oturdu. Biz de yine sohbetimize devam etmeye başladık. Bu arada ısmarlanan kahvelerimiz de içildi. Laf lafı açtıkça sohbet uzadı epey… Yaklaşık yarım saat kadar sonra kapı açıldı. Baktım içeriye yine aynı iki kişi girdiler. Ben bu işte bir anormallik olduğuna kanaat getirirken baktım halıcı komşum hiç şaşırmadan yine ayağa kalkıp onları içeri davet etti. Ama beni aldı bir merak… DEVAMI YARIN