Babam yine mi evleniyormuş!..

A -
A +
“Hamit gel buraya, baban Vezirköprü’den bir hanımla evleniyormuş dediler, şoke oldum!..”
 
 
Bu köşenin okuyucuları beni hatırladınız mı? 37 yıllık Türkiye gazetesi abonesi Merzifon’dan Hami Danışkan’ım… Yine bir hatıramı paylaşmak istiyorum sizlerle…
Çocukluğum Amasya ilinin Gümüşhacıköy’ün Saraycık köyünde geçti… Hasan Dedem Sarıkamış Rus Harbinde yaralanmış. İki ay Erzurum’da hastanede yattıktan sonra şehit olmuş Seferberlik yıllarında babam 3 yaşında imiş… Babaanneye biz Ebe deriz. Ebem Fatma bir daha evlenmemiş çok zor şartlarda oğlu babam Yakup Danışkan’ı büyütmüş...
Babamı annem Zeynep ile evlendirmiş. Bu evlilikten yüce Mevlâ beş evlat torun vermiş ona… O yıllar köyde çok sıkıntılı günleri geçmiş. Anlatırdı kâh ağlayıp kâh iç çekerek… Dinlerken insanın yürekleri parçalanıyor çekilen sıkıntıları… O günlerden kalan bir hatıra sözü vardır. Kulağıma küpedir;
“Evladım nereye gidersen git daima birinci olmaya çalış. Birinci olamazsan ikinci olursun ama üçüncü olmazsın” derdi.
Bu söz bana çok tesir etmişti. 1973 yılında vefat etti. Yüce Mevlâ gani gani rahmet eylesin…
1949’da ikinci annem Hacer ana tam dokuz sene bize baktı büyüttü… Bir şubat ayında hastalandı üç ay yattı ve vefat etti.
Annem ve yengem bize çok iyi baktılar…
1949 senesi sonbaharında Yakup Babam üçüncü defa evlendi. Evlendiğinde 46 yaşında olduğunu söylerdi. 20 yaşında bir hanımla yaş farkı olduğu için 3 ay sonra köyüne geri götürdü ve bir sene sonra ağabeyim evlendi...
Ağabeyimin Ahmet isminde bir oğlu oldu. 6 aylıkken vefat etti...
1949 yılında benim okulum bitti. Başka okula gidemediğim için rençperlik ile uğraşmaya başladım. 1950 yılında babam 4. evliliğini yaptı. Samsun Vezirköprü ilçesi Ögürlü köyünden Fadime Hanımla evlendi.
Köye ilk geldikleri gün bu evliliği annem haber almış. Değirmenin yanına gitmiş. Ben evden çıktığımda amcalar beni çağırdı “Hamit gel buraya” dediler. “Baban Vezirköprü’den bir hanımla dördüncüye evleniyormuş” dediler. "Siz annenize yardım etmiyor musunuz da bu yaramaz herif tekrar evleniyor?” dediler…
Bu benim zoruma gitti. Ben de kalktım tekrar eve döndüm. Evde mutfaktan ekmek bıçağını aldım. Bir kâğıda sardım. Değirmenin bize uzaklığı 500 metre mesafeydi. Kararlı ve öfkeli adımlarla hızlı hızlı gittim... DEVAMI YARIN
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.