Dimyat'a pirince giderken...

 "Arkadaş ben bu evi satmak zorundayım. Gel şu işi tatlılıkla halledelim!"

 

 

Dairemi kiraya verirken ve verdikten sonra yaşadıklarımı anlatmaya bugün de devam ediyorum...

Birlikte üst komşuya çıktık. Adam sağ olsun kabul etti. Evi gezdik. Müşteri evi beğendi... Ancak kiracının çıkması söz konusuydu... Bu işi nasıl başaracaktım... Neyse gittim kiracıya anlattım durumu... Aaa, o da ne öyle? Adam evden çıkmak istemiyor!

“Ben ha deyince nereden ev bulacağım da çıkacağım!" diye diretiyor.

-Kardeşim bu ev benim değil mi? İstediğim zaman satamaz mıyım?

-Ev senin değil diyen oldu mu? Ev senin ama ben kirada oturuyorum. Ve öyle sen çık deyince çıkartamazsın beni git mahkemeye ver! Öyle yağma yok!

Pişman olmuştum ama iş işten geçtikten sonra neye yarardı? Baktım ki olacak gibi değil, yanına gittim: "Arkadaş ben bu evi satmak zorundayım. Gel şu işi tatlılıkla halledelim!" dedim...

-Hayhay, tatlılıkla olacaksa kabul, bana yine bu çevrede kiralık güzel bir ev bulursun... Bulduğun dairenin depozitosunu verirsin... Peşinatını iki aylık olarak verirsin... Ben de dairenden çıkarım... Çünkü şartlarım kendi kendime çıkmaya uygun değil. Nasıl kabul mü?

Ya sabır! O sıkıntı arasında, bir de adama ev aradım... Buldum bir ev beğenmez... Bir başka, bir başka daha derken beyefendi nihayet birini beğendi. Sanki kendi oğluma ev arıyordum... Depozitosunu verdim... İki aylık peşinatını verdim... Bunların hepsi benim cebimden çıkıyordu... Başımı belaya sokmadan bu adam evden çıkmıştı ya o kadar zarara razı olmuştum. Çünkü daireyi satacak ve yenisini alacaktım...

Gelelim sonraki olanlara... Daireyi satacak olduğum müşteri evin içini görünce dedi ki:

"Arkadaş, sen bana üst kattaki daireyi gösterdin. Bu daire orası gibi mi? Baksana ev harabeye dönmüş... Cam çerçeve kalmamış... Evi ancak kırk elli bin lira harcayıp normal hâle getirebilirim... Eğer kabul edersen et! Etmezsen alıştan vazgeçiyorum, kusura bakma."

Kiracı adamın ardından demediğimi bırakmadım... Mecburen o şarta da "peki" dedim. Ama enteresan bir durum oldu. Sattığım daire ve elimdeki miktar düşündüğüm lüks daireyi almaya yetmiyordu. Çünkü evdeki hesabım çarşıya uymamıştı. Ne kadar çabalasam da eksilen parayı tedarik edene kadar o daireler satıldı... Adamlar seni bekler mi?

Böylece, paraya tamah edip sadece para üzerine hesap yapınca hem elimdeki daireyi çıkarmış hem yenisini alamamıştım. Dimyat'a pirince giderken evdeki bulgurdan olmuştum!..