Hayallerim suya düştü...

A -
A +
“Düşündüm, cebimde o zamanın 15 milyonu, (günümüzün 15 lirası) vardı ve bana lazımdı”     Millî Eğitim Bakanlığının müfettişlik imtihanlarına girdiğim dönemde yaşadığım hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum... Bu para her ihtiyacımı karşılayacak miktarda olacaktı. Gelecek para sayesinde okuma ve gelişmiş dış ülkeden kariyer kazanma imkânı elde etmiş olacaktım. Kazandığım okulun kayıt zamanına az bir zaman kalmıştı. Bu arada okulu tanıtan, çeşitli hatırlatmalarda bulunulan çok sayıda bilgi içeren matbu evrak gönderilmişti. Sevincimin gerçekleşmeye başlayacağı günler çok yakınlaşmıştı. Evimden 8 km uzakta olan Bartın’a arabamla gitme ihtiyacı ortaya çıktı. Bu da bana göre durup dururken ortaya çıkmıştı. Acaba muhayyel bir çağrı mı vardı? Arabamla Bartın’a gittim, arka sokaklardan birine park ettim. Beş dakika gibi kısa sürede pazar alanının yanındaki alana ulaşıp yavaş yavaş yürümeye devam ettim. Orası her zaman tenha oluyordu. Ne hikmetse alan o gün miting alanı kalabalığındaydı. Yavaş yavaş yürüyerek alanın yarısına ulaşmıştım. Bir adam bana bakarak seslendi: “Bana yedi buçuk lira verir misin?” Düşündüm cebimde o zamanın 15 milyon (günümüzün 15 lirası) vardı ve bana lazımdı. O paranın yarısını verirsem ihtiyacımı göremeyecektim. “Yok” dedim... Bunun üzerine adam hâliyle uzaklaşıp kayboldu. Zannediyorum ki çok kişi aramızdaki bu konuşmayı duydu ve şahit oldu. Hiç kimse onunla ilgilenmedi, yardıma falan yanaşmadı. Adamın elinde yanan sigara olması ilk etapta dikkatimi çekti. Kıyafetleri yeni olmayan adam; 35 yaşlarında, orta boylu, biraz zayıf, siyah saçlı ve sakal tıraşı olmamıştı... Adam, kalabalıkta yavaş yavaş ilerleyip gözden kaybolduktan sonra defalarca kendi kendime hayıflandım, üzüldüm. Keşke paramın yarısı olan miktarı verseydim. Evet, o miktar bana yetmeyecekti. Ama köylülerden para bulurdum. Ben, istek karşılamadan neredeyse ilk kez bir insanı çevirdim” diyerek kendimi suçladım. Artık o kadar ki “bulup fazlasıyla para vereyim” diye adamı aradım. Adam yok. Hiçbir zaman adamı bulamadım. “Bu adam kimdi?” sorusu zihnimi aşırı yordu. Çok kere anlatılan sırlar âleminden bir kimse olabilir miydi? Ama gerçek olan şu ki beklediğim para gelmedi. Okumak istediğim okula gidemedim. Üzüntü ve kızgınlıkla kayıt dahi yaptırmadım. Tüm hayallerim suya düşmüştü. Allah niyetimizi halis eylesin...        Bayram Ören-Devrek/Zonguldak
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.