Ziya Abi yazılsa kitaplara sığmaz

“Abi bu müdürlük ve takım elbiseyle kitap satışını nasıl yürütüyorsun?" derdim gülüp geçer, konuyu değiştirirdi...     Ege Bölge Temsilcimiz rahmetli Ziya Yalçın Abi ile tanışmamı anlatmaya bugün de devam ediyorum. Bir gün bir milletvekili bana demişti ki: “Yahu biz Vali Bey'le beraber sizin İzmir Bölge Müdürü Ziya Beyi ziyaret ettik. Öğleden sonra da İzmir Hisar Camii'nin kapısında kitap sattığını gördük. Önce gözlerime inanamadım. Yanına gidince gülümsedi, hâlimizi hatırımızı sordu. Bize kitap verdi. Hayret ettim başka elemanı yok mu, kendisi satışa çıkıyor?” Yani Ziya Abi'nin hayatı boyunca günün belirli zamanında bölge müdürü diğer zamanlarda bir işçi gibi çalışması inanılmaz bir iletişim başarısıydı... Bir gün Akhisar’da büromda yalnız kaldık sohbet ediyorduk, “Ziya Abi sen bu müdürlük ve aynı zamanda sokaklarda takım elbise kravatınla kitap satışını nasıl yürütüyorsun, sırrını banan da anlatır mısın?” dediğimde gülüp geçti konuyu değiştirdi. Hani Aziz Mahmud Hüdai Hazretlerinin hâkimlik kaftanıyla Bursa sokaklarında ciğer satmasını anlatan menkıbeleri hayranlıkla okuyup dinledik ya. Ziya Abi'nin kitap satışının da bundan pek farkı yoktu. Bu işi bu şekilde yapmak öyle her yiğidin kârı değildir. Biz çoğu arkadaşları kendi köy ve kasabalarında satışa gönderemezdik, utanırlardı. Baştan’da yazdığım gibi iyi insanların hâl ve hareketlerini takip etmek onlarla beraber olmak büyük bir servettir, onlarca kitapta bulamadığını öğrenmediğini onların lisanı hallerinden öğrenirsin. Ziya Abinin bu çalışmalarını yıllarca hep takdirle yâd etmişimdir ve kendime düstur edinmişimdir. Üç günlük fâni ömür için hiçbir değer, din kardeşliği kadar kıymetli, değerli değildir. Kişinin mevki makam zenginlik elde ederken sınıf atlamanın bir lüzumu da yok, inan ki gereği de yok. Çünkü buna değmez. Nasıl namazda aynı safta her ırk renk mevki makam sahibi duruyorsa, düğününde de cenazesinde de, davette de aynı olmalı. Ama bunlar toplumda çok azaldı. Herkes kendi dengine sınıfına göre kümeleniyor. Ondan sonra "Ensar-Muhacirin kardeşliği"nden bahsediyoruz. Ziya Abi olduğu gibi görünen, göründüğü gibi olan biriydi. Bu davranış ve çalışmaları üzerimizde hoş bir iz bıraktı. Aslında Ziya Abi yazılsa kitaplara sığmaz. Bendeniz yalnız iki nükteye temas ettim, o da yeni nesil yöneticilere inşallah örnek olur istifade ederler diye… Allah rahmet eylesin...             Orhan Yavuz Ejder/Akhisar-Manisa