AİLE- ÖĞÜT

Gençlik çağı, hatalara daha kolay düşülebilen ve çeşitli kötülükleri işlemeye elverişli bir zamandır. Böyle bir zamanda zararlı arzulardan kaçarak, iyi işler yapmanın mükâfatı büyüktür.”

 

 

 

Bir hayat bu yaşıyoruz. Bir yol belki yürüyoruz. Kurduğumuz bir hayal belki, mutluluğu arıyoruz. Kırıyor kırılıyoruz. Yaşamayı düşlediklerimizden çok uzak. Bir hayat bu yaşıyoruz. Yaramız yarasına denk gelenleri görünce çöküyoruz bir köşeye. O zaman huzuru buluyoruz. Gitmekle kalmak arası bir yol bu yürümüyor ama hep ilerliyoruz. Bir hayat bu olduğu gibi yaşıyoruz.

 

 

 

 

 

İnsanı diğer canlılardan ayıran en önemli özelliklerden biri, şüphesiz okuma ve yazma vasfıdır. Bedenin gıdası yiyecekler olduğu gibi, beynin gıdası da bilgidir.  Aslında insanlar okumuyor sözünün, insanlar yemiyor  iddiasından pek de farkı yoktur. İnsanlar ihtiyaç duyduğu halde neden yemez ki! Yazar en yeni bilgileri, en güzel duyguları yaşatmak için yola çıkan kişidir. İhtiyaçlarına cevap vermeyen bilgileri, gönül telini titretmeyen yazıları okumadığı için kimseyi suçlamaya hakkımız yoktur.

Yazı dediğin bizden biri olmalı, heyecan vermeli, gönlü titretmeli. İştah açmalı yemek, mide bulandırmamalı. Suyun toprakla buluşması gibi olmalı, vuslat kokusu gelmeli satırların arasından. Her kelimesi yüreğine saplanan bir hançer olmamalı yazının. Mısralar tepeden bakmamalı insana. Haçlı ordusu gibi saldırmamalı yazar, fetih ruhunu şahlandırmalı.

Aşkı anlatmalı şair, fuhşu değil. Yazı güneş gibi olmalı, ısıtmalı yürekleri, aleme hayat vermeli. Doğuşu başka, batışı başka güzel olmalı. Sel gibi yıkmamalı muharrir, gül bitirmeli kara toprağın bağrından; hem güzeli anlatmalı, hem güzel anlatmalı. Dil, su gibidir, her şeyi muhtevidir, bozulmamalı, kirlenmemeli. Mazi, gelecekten haber verir. Fikir, kültür ağacının dalı-yaprağı, meyvesi olmalı. İnsan kökü üstünde büyümeli. Her diş, kökü kadardır sözü meşhurdur. Hiçbir nesne köksüz yaşayamaz. Yazar dediğin, gül ağacına zakkum aşılamamalı.  

Niçin okumuyorlar sorusu araştırılmalı; fakat niçin okunmuyorlar sorusu irdelenmeli. Bir kimse ya hastadır yiyemiyordur veya önüne yemek yerine başka şeyler servis ediliyordur. Birincisi araştırılmaya, ikincisi ise incelenmeye muhtaçtır. Unutmayalım, gül dikmeyenler bülbül sesine hasret kalmaya mahkûmdur.