AİLE- ÖĞÜT

Her kim kötülük tohumunu eker de, iyilik biçeceğini umarsa, yanlış fikre saplanmış, saçma bir hayâle bağlanmış olur.

 

 

 

Hani "insan yaşlanır ancak, gönül yaşlanmaz" denir.

Anlatılmak istenilenlerden birisi de; yani gönül küçükken büyür, sonra gençleşir ve son olarak delikanlı olup öyle kalır.

Ya da delikanlılıktan sonra gençleşir.

Ve ömrünün sonuna kadar böyle genç olarak kalır demek olsa gerek. İlkokullarda çarpan minik gönüller, ortaokul ve liselerdeki delikanlı gönüller ve diğer genç gönüller.

Gönül büyüyüp gençleşinceye kadar ve sonrasında kıvamdan kıvama girerken onu bekleyen tehlikeler de var.

Onun da dostu ve düşmanı var. Onun da hastalıkları ve çareleri var. Hastalıklarının doktoru var.

Bir mısra yazmıştım;

İşte gönlün bir de böyle bir çıkmazı var. Bazen kendisinden habersiz yaşıyoruz. Bazen de kendisinden haberdar olsak da hasta olduğundan habersiz yaşıyoruz.

Yazdığım diğer mısra da şöyleydi:

Küçük, delikanlı ve genç bütün gönüllere ulaşmak gerekiyor. Gönüllere gönül olduğunu hatırlatmak için. Gönüllere erişmek için dar geniş kısa uzun demeden yeni yeni yollar açmalıyız.

Açmalıyız ki; o yollardan gönüllere sonsuzluktan beslenen merhamet, huzur ve gerçek sevgi akmalı.

Yeni yollar için gayretlerimiz olmalı ki gönüllerin yakalayacağı fırsatlarda payımız olsun...

 

 

 

 

Gülmeyen yüzlere sorarsan eğer,

Neye gülsünler ki gam ve keder,

Neymiş efendim para, mal ve mülk,

Yeter be yeter neymiş bu kadar keder?

 

Gülelim eğlenelim sevelim sevilelim,

Atalım gam ve kederi bu dünyada bir defa,

Gülmek insana yakışır, olsa da cefa,

Ağlamaktansa insana gelmez fayda.

 

 

 

 

 

DARÜŞŞİFA: Dâr: Arapça yurt, ev, yer gibi anlamlara gelmektedir. Şifâ kelimesi de hastalıktan iyi olma anlamındadır. Bu iki kelimeden birleşik bir kelime yapılarak "şifa bulma evi" gibi bir kelime oluşturulmakla birlikte bu kelime Osmanlı’da akıl hastaneleri için kullanılmıştır.

Şair Osman Nevres’in hapishaneye gönderilirken söylediği meşhur mısraı berceste şöyledir: