Cömertlikte akarsu gibi olmak…

Mevlâna Celaleddin-i Rumi hazretlerinin meşhur sözüdür… Cömertlikte akarsu gibi olmak…

Cömertlik; insanın, sahip olduğu imkânlardan, muhtaçlara meşru ölçüler dâhilinde ve Allah rızasından başka hiç bir gaye gütmeden, ihsan ve yardımda bulunmasını sağlayan üstün bir ahlâktır. Cömertlik, ruhun bir melekesidir.

İnsanları, muhtaç olanlara vermeye, ihsanda bulunmaya sevk eder. Hiçbir kimsenin zorlaması olmadan ihsanda bulunmayı can ve gönülden ister. Cömertler, “Rızkı veren Allah'tır” düşüncesi ile hareket ettiklerinden kalpleri de temiz ve zengindir.

Kendi varlıklarıyla, her ne suretle olursa olsun başkalarına faydalı olmaya çalışırlar.

Allah'ın kendilerine lütfedip verdiğine ve bunlarda da muhtaçların hakkı olduğuna inanırlar.

Cömertliği kul hakkının temeli sayarlar.

Kendi haklarını herkese helal ederler. Kendi hakkını yiyenleri affederler. Hatta kendi ihtiyaçlarını düşünmeden başkasının ihtiyaçlarını gidermeye çalışırlar. Hatta kendi ihtiyacı olan bir şeyi, başka birine vermeyi dahi tercih eden cömertler vardır. Ki bunlar îsâr etmiş olurlar…

Îsâr: Kendi için gerekli olan bir şeyi, zarar ve sıkıntılara katlanarak kendisi kullanma yerine, başkalarının istifadesine sunmak sureti ile yapılan cömertliktir. Günümüzde bu ahlaka kavuşabilmek ne derece zordur tahmin edersiniz. Çünkü îsâr, kendi muhtaç olduğu bir şeyi Allah rızası için, kendi kullanmayıp muhtaç olana karşılık beklemeden verebilmektir.

Îsâr Sevgili Peygamberimizin sahabesince yaşanmıştır. Savaşta “su su” diye inler iken, kendisine su ikramı yapılacağı anda bir başka arkadaşının su istediğini işiten yaralı sahabe, suyu ona götürmesini istemiştir. Su götürülen ikinci sahabe ise tam suyu içecekken, yine su diye inilti duyduğunda gözüyle onu işaret etmiş, suyu ona götür demiştir. Ve o sahabeye su ulaştırılacağı sırada sahabe can vermiştir. Su getiren asker, hemen geri dönüp ikinci yaralıya yetişmek ister. Lakin o da can vermiştir. En evvel isteyene gittiğinde onun da can verdiğini görerek gözleri dolar gelir. Sahabenin birbirine sevgisi bu derecededir. Birbirine en lazım olanı bile arkadaşına tercih eder. Bu günlerde îsâr olmasa da cömertlik olmasa da yardımlaşmaya biraz gayret etsek ne güzel olur…

 

 

 

 

 

Hayat; kimimize derya,

Kimimize çöl geliyor…

Deryada yüzme bilmeyen,

Çölde koşmayan ölüyor.

 

Bu yüzdendir insanlığın,

Bir arada durmaması..

Bu yüzdendir; Ak, Kara'nın,

Birbirinden ayrılması..

 

Sükût etse tüm insanlık,

Biraz hayatı dinlese;

Geçecek belki karanlık,

İnsan, insanı severse..

 

Bu cihân ki; her insanın,

Tek güzergâhı olmuştur..

Her bir insan da kendini,

Yine kendinde bulmuştur..

 

 

 

 

EMİSYON: Türkçe karşılığı “ihraç'' demek olan emisyon kelimesi yabancı dillerde “çıkarmak, yaymak, tedavüle çıkarmak” anlamında kullanılır. Kâğıt paranın, tahvillerin, hisse senetlerinin ilk defa piyasaya sürülmesi emisyondur. Ufaklık paranın piyasaya çıkarılmasında emisyon terimi kullanılmaz. Merkez Bankasının piyasaya sürdüğü toplam kâğıt para miktarı, emisyon hacmini ifade eder. Emisyona Merkez Bankası yetkilidir. Emisyon Merkez Bankasının aktif ve pasifindeki gelişmelerin sonucu oluşur. Merkez Bankası mevduatı arttığı zaman emisyon ihtiyacını azaltan, azaldığı zaman emisyon ihtiyacını arttıran bir faktördür. Merkez Bankasının para basması doğrudan emisyon hacmini arttırmayabilir. Büyük ölçüde para basıldığı hâlde bunun tamamı piyasaya sürülmemiş olabilir. Buna karşılık hiç para basılmadığı hâlde, Merkez Bankası depolarda bulunan paraları piyasaya sürerek emisyon hacmini arttırabilir.