Yaş kemale ermeden...

Gençlik hareket, bereket, heyecan…
Arapça şâbb ve feta. Kuvvet demek, atın şahlanmasında ve ateşin alevlenmesinde de kullanılır ayrıca... (şebbe)
Ümmî Sinan “Lâ fetâ illâ Alî, lâ seyfe illâ zülfikar” demiş, “Kenz-i mahfîdir sana kân-ı hidâyet Murtazâ” 
(Ali gibi genç yoktur Zülfikar gibi kılıç) 
Hazreti Ali ve Fatıma gibi olmak lâzım gençlik yıllarında. 
Resûlullah Efendimizin sevdiği gençler vardır ki Hıbbu Rasûlullah denir onlara. Mus’ab bin Umeyr, Zeyd bin Sabit, Usame bin Zeyd, Abdullah bin Ömer, Ubeyde bin Cerrah, Ukbe bin Amir, Cabir, Abdullah ibni Mesud, Habbab bin Eret, Talha, Zubeyr bin Avvam, Abdurrahman, Ubeydullah, Erkam, Sa’d bin ebi Vakkas, Muaz bin Cebel, Cafer bin Ebi Talib, Ebû Ubeyde, Ebû Hureyre, Ebû Musa gibi mesela. (aleyhimürridvan) 
Hazreti Ömer ve Hazreti Osman da genç sayılır, müminler arasına katıldıklarında. 
Hazret-i İbrahim Nemrut’la, Hazreti Musa firavunla mücadele ederken genceciklerdir daha. 

SAMİMİYETE BAK

Eshab-ı kehf 7 gençtir. Allah’ın varlığına birliğine inanır, Dakyanus’un gücüne tehdidine aldırmazlar. Saray nimetleri içinde iken tehlikeleri seçer, düşerler yollara. 
En güzel misal şüphesiz Efendimizdir. Onca müşrikin arasında yıllarca muvahhid olarak kalır, İslamiyet gelmeden evvel de mümin gibi yaşar. Şarap içmez, kan dökmez, hak yemez, iffetini korur, kabilecilik yapmaz, kan davasına karışmaz. 
Allahü teala onu putlara kesinlikle yaklaştırmaz, kahinlerin kestiği hayvanların etini ağzına bile sokmaz. Kimseyi üzmez, ezmez, kırmaz, yeri mazlumun yanındadır daima. 
Beni Haşim, Beni Muttalib, Beni Zühre, Beni Teym ve Beni Esed oğulları bir araya gelip de “Kim Mekke’de haksızlığa uğrarsa yanında olalım” dediklerinde Resûlullah Efendimiz seve seve katılmıştır. (Hilfü’l-füdûl-faziletlilerin yemini)
“Bu gün yine böyle anlaşmaya çağırılsam tereddüt etmeden giderim” buyuracaklardır yıllar sonra.
Aslen yetimdirler, dedesi ve amcaları sahip çıkar. O da çobanlık yaparak, kervana katılarak yardımcı olur onlara. Henüz 12 yaşında çöllere düşmek kolay değildir. Dili olsa da Yemen, Busra yolları anlatsa.
Mütevazı ve mütebessimdir, cömerttir sonra. 
Akrabasını arar sorar, hatırlarını sorar. 
Onu Mekke’de “emin” diye tanırlar. Yalan söylemez, hile yapmaz, emaneti canı gibi korur, sır saklar. 
Adaletine güvenir, anlaşmazlıklarda hakem yaparlar.
Eğer şu dağın ardında düşman var dese düşünmeden silahlarına koşarlar. Ama hesap, kitap, cennet, cehennem var deyince alaya alırlar. 
La ilahe illallah, Muhammedün resûlullah
Doğruların doğrusudur oysa. 
Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) İslam’ı tebliğe başladıklarında Kureyş ileri gelenleri mâni olmaya çalışırlar. Hâlbuki gençler onu dinler, kabul eder, yanında dururlar.
Medine’de Mescid’in yanında bir çardak kurar, beraberce ders yaparlar. Eshab-ı suffe hem ilim öğrenir, hem de manevi yolculuklara çıkar. 
Efendimizin hanımları içinde en alimi şüphesiz Hazreti Aişe’dir (radıyallahü anha). Niye? Çünkü gençtir, Efendimizin elinde yetişir. Nitekim diğer annelerimizden daha fazla hadis rivayetinde bulunurlar. 
Resûlullah Efendimiz gençlere güvenir. Mute Seferi’nde içinde ümmetin büyüklerinden Hazreti Ebu Bekir ve Hazreti Ömer’in de bulunduğu ordunun başına henüz 19 yaşındaki Usame bin Zeyd’i geçirecek kadar. Hâlbuki nice cenk ustaları vardır aralarında…

CENNET GENÇLERİ

Efendimiz torunları Hasan ve Hüseyn cömert, hatırnaz zarif gençlerdir. Dedelerine benzerler. 
Hayatları güzelliklerle doludur, şehadet şerbetini içerler ayrıca.
Ecdadımız gençleri medreselerde, tekkelerde ağırlar, servetlerini verirler bu uğurda. Yetimler de yetişir, müderrisler, muhaddisler müfessirler arasında…
Fatih, İstanbul’u kuşattığında 21 yaşındadır daha. Lakin 6 lisan bilir ve toplara yiv set açacak, havanı bulacak kadar vâkıftır savaş sanatına.
Şüphesiz günümüz gençleri de ağır imtihanlardan geçiyor, dört bir yandan haramlar davet ederken bakmıyorlar. Şu sıcak günlerde aç susuz duran gençler, sizlerden istiyoruz. Dua edin şu günahkâr amcalarınıza.