Karanlığın içinde aydınlığı çekiyor

Behçet hastalığı sonrası görme yetisini yüzde 90 oranında kaybeden İsmail Ünal, kameramanlık yaparak bütün engelli bireylere örnek oluyor. 49 yaşındaki İsmail Ünal, 1988 yıllarında ilk defa gördüğü kameraya adeta aşık oldu. Bir süre kamera kullanan Ünal, daha sonra vatani görevini yapmak için askere gitti. Askerden döndükten sonra Behçet hastalığına yakalanan Ünal’ın gözlerinde yüzde 90 görme kaybı yaşandı. Çevredekilerin, ‘artık bu işi yapamazsın’ demelerini dikkate almayan Ünal, azimle çalışarak aşık olduğu kamerayla hayata yeniden tutundu. Düğünlerde kameramanlık yaptı. Gittikçe daha da başarılı işlere imza atan kameraman Ünal, birçok önemli belgesellerin de çekimlerini de üstlenerek, ‘artık bu işi yapamazsın’ diyenleri utandırdı. Ünal, “Kendi kendime ‘gözlerimi kaybetsem de ben bu işi yaparım’ diyerek tekrar bir inat ile başladım. Beni tanıyan herkes başarılı olduğumu söylüyor. Sadece karanlıkta çekim yaparken zorlanıyorum. Ama şenliklere gittiğim zaman oradaki aydınlatmalar bana yetiyor. O kadar belgesel çektim, o kadar programlar yaptım, pek fazla engelle karşılaşmadım. Çünkü işimi seviyorum. Engelliler, bedensel engelli de olsa, görme engelli de olsa dışarı çıksınlar sevdiği işi yapsınlar” dedi.