Mit ve şiddet!

Buradaki MİT ile Milli İstihbarat Teşkilatı'nın ilgisi yok; karışmasın.

Toplumlar bazen siyasetçilere olmadık arızalar çıkartabilirler. Keyifli bir banyonun tam ortasında suların kesilmesinden daha berbat bir durumdur.

Medeniyet yolculuğu dediğimiz şey, davarın yeşilliğe yayılmasına benzer. Bazen su koyuverir ve anlamsızca dururlar. Arzu edilmeyen bu durumu çoban derhal çözmek zorundadır.

.....

Siyaset bilimine göre; fazla gevşemiş kitleleri coşturup maksada doğru sürebilmek için büyük mitlere ihtiyaç vardır. Mitin iyisi korkudan çıkar. Her toplumun milli korkuları vardır. Bu malzemenin uzman ellerde iyice işlenip mitleştirilmesi gerekir.

Mitin şiddet yoluyla eyleme dökülmesi; algıyı mutlaka gerçek yapacaktır. Gerçeği de örtecektir. Meraklıları bu işlerin teferruatını Fransız sendikalist devrim teorisyeni Georges Sorel'in "Şiddet üzerine düşünceler" kitabından okuyabilirler. Sorel, Yavşamış kitlelerin mit ve şiddet etkisiyle kaotik ve irrasyonel bir algıya adapte edilmesinin metotlarını incelemiştir. Ne hazindir ki kendisi aslında bir Marksist olmasına rağmen bu fikirlerin cazibesine başkaları kapılmıştır. Sorel'in teorileri işçi sınıfını kokuşmuş burjuva rasyonalitesinin üzerine sürme hedefinden sapmış, Nazi propagandistleri tarafından bal kaymak misali yenilip yutulmuştur. Kime niyet kime kısmet!

...

Sorel, gerçekliği örtmek ve saklamak için büyük mitlerin kullanılabileceğini savundu. Şuursuz kitleyi heyecanlandırıp onları gerçeklikten koparacak ve müesses nizamın peşinde koşturacak dürtü mit ve şiddet ikilisiyle mümkün olabilirdi.

Fakat bu pratiğinin sonu Revizyonist Marksizm açısından derin bir hüsran oldu. Yıkılan her vesayet, yıkılması gereken yeni vesayetlere kapı araladı. Sorel ufak bir hata yapmış ve toplumların vesayetsiz yaşamaktan hoşlanmadığını hiç hesaba katmamıştı.

Maksadından 180 derece sapsa da; Sorel'in düşünceleri algı operasyonlarının siyasetteki öneminin ispatı oldu.