Beşiktaş şiir gibi

Beşiktaş’ın kadrosu artık oturuyor. Sakatlara, cezalılara, salgına rağmen oturuyor.
Son şampiyon Başakşehir, transfer şampiyonu Fenerbahçe ve dünkü farklı Kasımpaşa zaferlerinin perde arkası hikâyesi bu.
Başka takımlar ‘A Planı’nı dahi oynamakta zorlanırken Beşiktaş, B ve C planlarını bile başarıyla sergileyebiliyor.
Bu olumlu değişimin mimarı hiç şüphesiz Sergen Yalçın. Bravo Hoca. Öz güven, cesaret ve kıt imkânlara rağmen kadro mühendisliğin o kadar müthiş ki, sezon başında senin için yaptığım bütün eleştirileri şimdi çöpe atıyorum.
O disiplinsizlik, o kontrolsüz ve dan-dun oyun artık yerini şiirsel bir resitale bıraktı. Helal olsun.
Şu rotasyona bakar mısınız? Fenerbahçe’yi yenen on birden üç isim Larin, Josef ve Necip dün Kasımpaşa maçında yoktu ama Sergen Hoca’nın mazereti de yoktu.
Ağlamak sızlamak yerine ne yaptı? Bütün enerjisini kazanmak için harcadı. Kazanmayı da bildi... Rosier’i kazandı... Montero’yu kazandı... Dorukhan’ı kazandı... Ljajic yeteneklerini inkâr ettiği dönemde ihtiyar delikanlı Atiba’yı golcü yaptığı gibi Oğuzhan’a da “İşte sana fırsat” dedi.
Dahası “hakem” vıdı vıdılarına ne kendisi girdi ne de futbolcuları... Bu muazzam değişim siyah-beyazlı futbolculara öyle bir yansımış ki, hakeme saygının futbola saygı olduğunu kavramış hepsi.
Öyle ki; Ghezzal’ın kontrolüne almaya çalıştığı kısa mesafedeki top Brecka’nın eline temas ettiğinde maçın hakemi Bahattin Şimşek’in verdiği devam kararına hiçbir Beşiktaşlı itiraz etmedi, olgunluğa bakar mısınız?
Dedim ya efsane geri dönüyor...
Özetle bu Beşiktaş futbolu artık şiir gibi oynuyor. Bayıldım... İşte Sergen Yalçın’ın Beşiktaş’ı bu.

MAÇIN ADAMI: Aboubakar