Hakeme güven duymak lazım

Beşiktaş muazzam ama Sivas’ı yakan, Hakan’ı kızartan gol, biraz flu…

Beşiktaş muazzam... Ersin’i Rosier’i, genç Rıdvan’ı beğendim ama... En iyisi onlar mı Beşiktaş’ın, değil. Mesele bu da değil.
“İçime sindiremedim, o golü” diye haykıranları duyar gibiyim.
Topun tamamı çizgiyi geçti mi geçmedi mi?
Ne yalan söyleyeyim ilk seyrettiğimde “tamamı geçmedi, bal gibi gol”, diye bir hisse kapıldım.
Lakin sosyal medya çok fena! Öyle kareler düştü ki; “Bu nasıl gol?” diye insanın vicdanı ayağa kalkıyor.
Bu durumda kime inanacaksın?
Söyleyeyim... Güven şart!
Hakem, yardımcısı ve VAR niye var? İnanacaksın, itiraz etmeyeceksin.
Yazık oldu Hakan Arslan’a, Sivasspor’a, sadece maç kaybetmediler…
Umarım “Öfke ile kalkan zararla oturur” sözü kulağına küpe olur, Hakan’ın.
Geçelim.
Annesini kaybeden Aboubakar’a başsağlığı diliyorum, “Onsuz Beşiktaş, 10 kişilik Sivasspor mücadelesini kazansa da şerbetsiz baklava gibi”, diyeceğim ama bu, onu baş tacı eden Güven ve takım arkadaşlarına ayıp olur.
Dikkat ettiniz mi, gol sonrası Güven’in Aboubakar formasını açıp, golü armağan edişini.
İşte takım ruhu ve ekip bütünlüğü adına bu fotoğrafı çok sevdim.
Evet... Larin’le forvette başlatmak varken -ki oyuna girdiğinde farkını tabelada hissettirdi- Güven’e şans veren ve onu Beşiktaş’a “golcü” kimliğiyle kazandıran Sergen Yalçın’ı sezgisi, zekâsı ve cesareti için kutluyorum, Güven’i de ama benim için asıl kahraman her maça bir asist sığdıran orkestra şefi Ghazzel...
Dün gecenin en çok koşan en şansız ismi Mensah’tı bir türlü direği aşamadı. Tıpkı Yatabare gibi... O top direkten dönmese Sivasspor’un puanla dönmesi hayal olmazdı.

MAÇIN ADAMI: Ghezzal