“Evin oğlu” Onyekuru!

Fatih Terim bir dokundu, pir dokundu ve Galatasaray, Onyekuru silahı ile üç puana uzandı…

Üç puanı Onyekuru’ya yazdım, günü ve Galatasaray’ı kurtaran adam olarak.
Ancak iyi tanıdığım Fatih Terim’in söz ettiği “Oyun kültürü” asla bu olamaz!
Nerede Beşiktaş’ın göz kamaştıran şiir gibi futbolu ve nerede Galatasaray’ın dün özellikle ilk yarıdaki uyutan o doldur boşalt oyunu?
İnanın; ikisi arasında gece gündüz farkı var.
İkinci yarıda tehlikeyi gören Fatih Terim’in Belhanda’yı silen ve kanatlara hareket getiren Kerem ile Onyekuru hamlesi vaziyeti tersine çevirdi de Galatasaray tabelayı lehine değiştirebildi.
Hem de Mustafa Cengiz Başkan’ın “Evin oğlu” dediği ara transfer diğer bir ifade ile Onyekuru’nun muhteşem golleriyle.  
Yine de bir dost olarak söyleyeyim, şampiyon adayına yakışan garanti pas-set oyununu oynamak varken -ki, Galatasaray’ın aslında en iyi yapabileceği şey bu- Donk, Belhanda ve Taylan’ın savunma arkasına gönderdiği şişirme toplarla pozisyon üretmeye çalışmak çölde serap görmek gibi bir şeydir. Fatih Hoca’nın sözünü ettiği “oyun kültürü” de asla bu değildir.
Nitekim o düzende Galatasaray maça baskılı başlamış görünmesine rağmen sık sık ofsayda düşen Babel’in ‘sahte okey’ misali anlık heyecan uyandıran pozisyonları da dâhil kendi oyununu rakibine kabul ettirmekte çok zorlandı.
* * *
Buna karşılık; iyi alan daraltan ve çok adamla iyi savunma yapan Gaziantepli oyuncular kontrataklarda Oğuz,  Dicko ve Maxim ile yakaladığı dört önemli fırsatı eğer gole çeviremediyse ki çeviremedi, bunun en önemli sebebi Muslera’nın iyi yer tutuşu, dikkatli pozisyon takibi, takımını geriden idare eden kaledeki tecrübesi ve Galatasaray’ı ipten alan kurtarışlarıdır.

MAÇIN ADAMI: Muslera