İsmail Kapan

MHP lideri Devlet Bahçeli’nin de belirttiği üzere, “Fevkalade önemli günler yaşıyoruz…” Düne kadar terörist eylemlerde kullanılan Kalaşnikofların kazanda alev alev yanması, sembolik açıdan çok şey anlatıyor.

Türkiye’yi elli yıldır uğraştıran bölücü terör örgütünün silah bırakma anı nihayet gelmiş bulunuyor… Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ifade ettiği üzere: “Kanlı prangayı ayağımızdan tamamen söküp atıyoruz.”

Uzun yıllardır istikrarsızlık ve kaosun hâkim olduğu Kafkalarda, barışın sağlanması şüphesiz çok önemli. Ancak barışın önündeki engelleri çok iyi analiz etmek gerekiyor. Hele işin içinde; Rusya, İran ve İsrail varsa!..

Orman yangınları diyoruz, ama Tarım ve Orman Bakanı İbrahim Yumaklı, yangınların ekseriyetinin orman alanında çıkmadığına dikkat çekiyor. Çöpün, otun içine atılan bir sigara izmariti felakete dönüşüyor!

CHP adına dün hayli gerilimli bir gündü… Ankara 42. Asliye Hukuk Mahkemesinin muhtemel bir mutlak butlan (yok hükmünde) kararı vermesi, büyük bir kırılmanın yaşanmasına sebebiyet verebilirdi!..

CHP’de tam olarak neler yaşanıyor? Bu soruya cevap vermek çok kolay değil… CHP’yi yakından takip eden Yalçın Bayer Hürriyet’teki köşesinde şöyle diyor: “Herkes birbirini boğazlayacak gibi!..” Nasıl yani?

ABD Başkanı Trump’ın kendine has üslubu ve ifade biçimi fazla problemli… Hızını alamadığı zaman çok kaba küfürler savuruyor! Çelişkili ve değişken anlatım tarzı da, doğrularla yanlışları bol bol karıştırıyor.

Amerika Birleşik Devletleri'nin karşısına, gerçek manada bir rakip güç dikilmedikçe, uluslararası kuralları fütursuzca çiğnemeye ve çiğneyenleri de arkalamaya devam edecektir. Ancak zor oyunu bozar!..

Siyonist, terörist İsrail’in canı yanmaya başlayınca, uluslararası hukuku ve savaş suçlarını hatırladı… Gazze’de tam otuz beş hastaneyi tahrip eden, sağlık birimlerine 700’den fazla vahşi saldırı gerçekleştiren “pislik” kim?

ABD Başkanı Donald Trump konuşurken, cümlenin başında başka, ortasında ve sonunda daha başka şey söylüyor. Böylece ne demek istediği de anlaşılmıyor. Belki de bunu kasten yapıyor, ancak yanlış yapıyor!

Çatışmaların dördüncü gününde de, İran hâlâ ilk saatlerde yediği baskının şaşkınlığı içinde… İlk gece verdiği ağır kayıplara rağmen, ordudaki üst düzey komutanların hayatını korumakta zorlanıyor…

Saldırı bağıra bağıra geliyorum diyor… Ama nedense İranlı üst düzey askerî yetkililer pek rahat veyahut vurdumduymaz!.. Bu kadar rahatlık fazla değil mi? Tedbirsizliğin bedelini hayatlarıyla ödediler. Hayret!

Tarih 31 Mayıs 2010… On beş sene önce. 2006 yılından beri devam eden Gazze ablukasını kırmak için, altı uluslararası sivil toplum kuruluşunun organize ettiği ve altı gemiden oluşan insani yardım filosuna kanlı baskın!

Adı üstünde “Kurban Bayramı…” Kurban ve hac ibadetinin mevsimi. Müslümanların her iki ibadete yoğunlaşması, idrak edilen bayram günlerinin manevi tecellisidir. Ancak son yılarda ‘tatil yapmak’ daha çok öne çıkıyor!

Kılıçdaroğlu mağdur, Lütfü Savaş müşteki, Ekrem İmamoğlu şüpheli… Şüpheli listesinde İzmir Belediye Başkanı Cemil Tugay ve İstanbul İl Başkanı Özgür Çelik de var. Bir de kurultay iptal davası. Hayli cümbüş yani!..

Dünyanın en köklü ve en güçlü istihbarat servislerinden biri olan Rusya Federal Güvenlik Servisi (FSB), hem de savaş zamanında Ukrayna’dan büyük bir darbe yedi… Tabii bu operasyon sadece Ukrayna’nın ise!..

Rusya-Ukrayna savaşında, silahların susmasına zemin hazırlayacak barış görüşmelerinin adresi, bir kere daha İstanbul olarak tespit edildi… Türkiye, ilk günden beri barış müzakerelerinde öne çıkan ülke oldu.

Faşist darbenin üzerinden altmış beş yıl geçti… Ama bıraktığı acılar hâlâ toplum hafızasında bugün gibi hissediliyor. Bir askerî darbenin ötesinde, büyük yıkım getiren, ülkeyi bunca yıl vesayet altında tutan bir musibet!

Gazze’deki vahşeti ve dehşeti ifade edebilecek kelime var mıdır? Gazze alev alev yanıyor, Fehmi El-Cercavi okulunu saran alevler arasında, tek başına yürüyen kız çocuğunun hâli, hangi yüreği yakmaz ki?

Türkiye’de anayasa meselesi en çok tartışılan konulardan biri… Vâkıâ, çok tartışılması, meselenin hâlli yolunda mesafe alındığı manasına da gelmiyor! Ülkeye muhakkak yeni anayasa lazım. Peki, nasıl olacak?