Prof. Dr. Ramazan Ayvallı

“Nâfile oruç tutacaksan, Muharrem ayında tut. Çünkü o, Allah’ın ayıdır. O ayda bir gün vardır ki, o günde Allah, geçmiş kavimlerden birinin tevbesini kabûl etti..."

Hicrî-kamerî sene, cumhûriyet döneminde bir kânûnla kaldırılarak yerine Avrupalıların kullandıkları mîlâdî sene kabûl edilmiştir.

“Evlâd büyük ni’mettir. Ni’metin kıymeti bilinmezse, elden gider. Bunun için pedagoji yani çocuk terbiyesi, İslâm dîninde çok kıymetli bir ilimdir..."

Dînî ve millî değerlerimizle çelişen başka kültürlerin örf ve âdetlerini, körü körüne taklit ve özentiden kaçınmalıyız. 

Âile, insanların doğup büyüdüğü, yetişip geliştiği ve terbiye gördüğü bir topluluktur. Bu yuva, topluluğun küçük-büyük bütün fertlerinin olgunlaştığı bir hayât okuludur.

Mukaddes dînimiz İslâmiyette ve târih boyunca kültür ve medeniyetimizde, kadına ve “Âile”ye çok büyük önem verilmiştir.

Bugün yeryüzünde rastladığımız farklı renklere, kültürlere, milletlere ve gruplara rağmen, insanlar temelde bir tek âilenin çocuklarıdırlar. 

İlk insan ve ilk Peygamber Hazret-i Âdem babamız ile eşi Hazret-i Havvâ annemiz, yeryüzünde bulunan ve “İlâhî vahiy” ile terbiye edilmiş olan ilk âiledir.

Kurbân ibâdeti, Kur’ân-ı kerîmde beyân buyurulmuştur. 14 asırdan beri de, kurbânla mükellef olan bütün Müslümanlar, bu ibâdeti yapagelmişlerdir.

Müslümânlar “Ramazân ayı”nda ve “Arefe günü”nde günâhları afv edildiği için sevinirler. Bundan dolayı Arapça’da bayrama "îd" denilmiştir.

Kurbân, dünyâda vâcip vazîfesini yerine getirmiş olmak ve âhiretteki sevâbına nâil olmak için kesilir.

Hicretin 2. senesinin Zilhicce ayında, Kurbân kesmek ve bayram namazı kılmak da vâcip oldu...

“İbâdet”, Allahü teâlânın râzı olduğu işleri yapmaktır. İnsanların yaratılmalarındaki maksat, Allah'ı tanıyıp O’na ibâdet etmeleridir.

Dînimize göre bayram ikidir. Birincisi, Şevvâl ayının 1-3. günleri “Ramazân bayramı”; ikincisi de, Zilhicce ayının 10-13. günleri “Kurbân bayramı”dır.

Her husûsta âdil olmak ve adâletten ayrılmamak düstûruna sâhip olan bir insan ve cemiyette, egoizm kendiliğinden yok edilmiş olur.

Osmânlılar “İnsanların hayırlısı (en iyisi), insanlara faydalı olandır (veya en faydalı olanıdır)” hadîs-i şerîfini rehber edinmişlerdir...

Vakıfların çok eski bir târihi olup, Peygamber Efendimizden önceki Peygamberlerin zamanlarında da vakıflar kurulmuştur. 

“Vakıf, mülk olan bir ‘ayn'ı, vakfedenin mülkiyetinde alıkoymak ve gelirini yoksullara veya başka hayır yollarına tasadduk etmekten ibarettir.”

Gazneli Devletinin kurucusu Sultân Mahmûd, Hindistân’da İslâm dînini yayan târihin büyük cihângîrlerindendir…

Bir önceki makalemizde “Hindistân’daki Türk-İslâm Devletleri”nden bahsetmeye başlamıştık. Bugün konumuza devâm ediyoruz efendim...