İş bitmiş, fiş çekilmiş

Şampiyon takım için 'öylesine' bir maçtı. Herkesin aklı Aslantepe ve Florya'da yapılacak kutlamalardaydı…

Galatasaray'a gönül verenler için duygu karmaşası yaşatan bir maç geride kaldı.                 
Düşünsenize, bir tarafınız Galatasaray'ın maçı var diye sevinirken,  diğer bir tarafınız, sezonun son maçı olduğu için üzülüyor.
Yedi gol için iki takıma da teşekkürler ama tuhaf bir karşılaşmaydı. Üstelik 'başka' bir Galatasaray vardı sahada...
Böyle maçta kaybetse bile insanın canı ne kadar yanar ki?
***
Şu maçın teknik taktik yorumu nasıl yapılır Allah aşkına?
Akıllarda kuvvetle muhtemel bu gece Aslantepe'de yaşanacak atmosfer varken...
'Hentbolden' hâllice,  halı sahaya dönüşen karşılaşmada Badu'ya "bu ne hâl?" desem tesiri yok, Yunus'a "Bu mudur evladım?" desem gönlüm razı değil.
Lakin İsmail Çipe izin istesin, oynayacağı bir kulübe gitsin. Kulübede kalıp, senede 3-5 maçla kendine yazık etmesin.
***
Galibiyete verilen 2 milyon 600 bin liralık ödül de az para değil hani!..
Lay lay lom maçta bile altyapının bir yaş grubunun yıllık masrafı çıkıyor. Altınordu'nun yıllık altyapı bütçesi 3 milyon avro.
Al işte sana kaynak!...
"Az" deme, damlaya damlaya göl oluyor.
***
Sonuçta Sivasspor, seyircisinin de gönlünü aldı.
Muhammed Demir'in tribünlere vedası da duygusaldı.
Herhâlde "Eyvallah" demiştir Yiğidolar... "Helaldir hakkımız!"
Ha, bir de Sivasspor'a bakıp derim ki, "Hakan Keleş teknik direktörlük yükünü iyi omuzladı. Yeni bir şansı kesinlikle hak etti."

MAÇIN ADAMI: Rybalka