Ünal Bolat

“Günlük 15 lira gibi küçük bir bedel ödeyerek kendimize büyük bir yatırım yapıyoruz...”

“Senden bir söz istiyorum” dedi. Ne olduğunu bilmeden, güvenle: “Peki abi” dedim.”

“Kendisine günlük gazete okuma alışkanlığım olduğunu, kitap okuduğumu anlattım...”

Dedim ki: “Köy yerinde çekmiyordur telefon. Fazla da arayıp rahatsız etmeyeyim.”

“Meğer dükkân komşuları, bir kazaya sebep olur diye çatlak camları da kırıp indirmiş.”

“Camcıya gidip camları tak da elim müsait olunca ödeyeyim diye teklif de edemezdim...”

“Köye geleli altı ay olmasına rağmen camiye sabah vaktinde kendinden başka gelen olmamıştı...”

“Öyle hassaslar ki kendi tarttıkları ürünlerde bir gram fazla gidecek diye ödleri kopuyor...”

“Bu yıl kuraklıktan göle de su ilave edilmediğinden o arazide de meyveler zordaydı...”

“Bu arkadaşları alıyorsun doğruca camiye götürüyorsun, para da almıyorsun. Sakın...”

“Her insan bir cevherdir; bazen onu fark edecek tek bir mücevherciye ihtiyaç duyar."

“Üniversite müfredatında olmayan kendimize has kapsamlı bir eğitim sürecidir bu...”

“Ben zaten bastıra bastıra siliyorum. Özel bir çözüm söyleyeceksiniz sandım!..”

“İğne vurulmayı bekleyen 40 kişi kadardık. Bana üç kişi kaldığında ameliyat önlüğü giydirdiler.”

“Baba korktum, karnın çöktü göğsün yukarı çıktı. Vücut serum almıyordu” filan dedi...

“Fişi prize takıp düğmeye basınca robot bir anda çalışmaya başladı.”

“Artık pideyi almıştım. Fırından yeni çıkmış. Kıymalı, yumurtalı pide hem de tereyağlı.”

Olay sorulduğunda, “ecel gelmiş, arı bahane oldu” diyenler arasında hekimler bile var...

“Ormana çalışmaya girenleri sevindiren özelliği yardımseverliği ve imece yaptırmasıydı...”

“Alışverişin orta yerinde, gözümün takıldığı bir noktada yüreğim hop etti, inanamadım!..”