Kansere karşı zafer kazananlar

Kanser teşhisi konduktan sonra asla umudunu kaybetmemiş ve tümörle mücadelesinden zaferle çıkmış birkaç hastanın öyküsünü dile getirmek istiyorum.

ZİYNETİ KOCABIYIK
İngiliz Kanser Araştırma Derneği'nin yaptığı bir araştırma, kanseri tamamen yenenlerin sayısında büyük artış olduğunu ortaya koyuyor. Araştırmaya göre son 10 yıldır, meme kanserini yenen kadınların oranı yüzde 40'dan yüzde'77ye bağırsak kanserini yenenlerin oranı yüzde 23'ten yüzde 50'ye, lenf kanserini yenenlerin oranı ise yüzde 50'den yüzde 80'e ulaştığı ulaşmış durumda. İşte ülkemizde kanseri yenen savaşçıların öyküsü:

KANSERE İNAT YAŞIYORUM
Beyhan Mehin'in son derece renkli ve mutlu bir hayatı vardı. Sinema, televizyon ve reklam sektöründeki yapımlarda makyaj uzmanı olarak çalışıyordu. Ancak biricik yeğeninin 26 yaşında bir trafik kazasında ölmesi bütün hayatını değiştirdi. Mehin, "O kadar üzüldüm ki, 3 gün içinde menopoza girdim. Bir süre sonra göğsümdeki kitleyi fark ettim. 2006 yılıydı. Hızlı ilerleyen bir türüymüş. Hastalık 2.5 ay içinde dördüncü evre olan son evreye geldi. İki göğsüm de alındı. 2-2,5 ay yaşarsın dediler. Her şeyi bıraktım ve İstanbul'dan uzaklaştım. Oğlum, daha önce ağabeyimin tedavisini üstlenen Anadolu Sağlık Merkezi'nden Prof. Dr. Necdet Üskent'e ulaşmış. Necdet hoca, bana telefonda 'elimizden ne gelirse yapacağız hemen buraya gelip tedaviye başlıyoruz' dedi. Ertesi gün kalkıp geldim" dedi. Kanserin tedavisinde hasta doktor iletişiminin çok önemli olduğunu söyleyen 68 yaşındaki Beyhan Mehin, "Tedavi sırasında kötü 2 yıl geçirdim. Ancak Allah'a olan inancımı hiç kaybetmedim. Dostlarımın da sayesinde moralimi hep yüksek tuttum. Kansere inat yaşamaya yemin ettim. Şu anda hedefe yönelik ilaçlarla tedavimi sürdürüyorum. Hastalığın yeniden uyanmaması için geceleri 5 tane kemoterapi ilacı alıyorum. Kanser benim için şeker, hipertansiyon gibi kronik bir hastalık haline geldi" diyor.

HER AKŞAM UYUMADAN ÖNCE VASİYETİMİ YAZIYORDUM
Mali müşavir Nilgün Bayhan, 2009 yılında kanser olduğunu öğrenmiş. Hastalık henüz 1. evrede iken ameliyat olmuş. Ancak tümör diğer organlara da yayılmış. Hastalığı kısa sürede 4. evreye ulaşmış. Ameliyat olduktan sonra tedavisinin ilk döneminde kemoterapinin etkisiyle acılar çeken ve saçları dökülen Bayhan, "O zaman 10 yaşında olan oğlumla yaşıyordum. En büyük korkum bir sabah kalktığında oğlumun beni yatakta ölü bulmasıydı. O kadar kötü hissediyordum ki her gece yatarken vasiyetimi yazıyordum. Yastığımın altı mektuplarla dolmuştu. Kendimi iyi hissettikçe iki günde bir, daha sonra haftada bir yazmaya başladım. Artık hiç veda mektubu yazmıyorum" diyor. Tedavisine Anadolu Sağlık Merkezi'nde devam eden ve tümörün genetiğine yönelik bir ilaçla kemoterapi aldığını söyleyen 45 yaşındaki Bayhan, "Kanser tedavisinin yaşam beklentisini artırmasının yanında ağrısız, geceleri uyunabilen kaliteli bir hayat sunması da önemli. Şu anda 3 haftada bir kemoterapi alıyorum ve bir iki gün içinde normal hayatıma dönüyorum. İşimi yapabiliyorum" diyor. Kanserin hayatın sonu olmadığını ve hiçbir zaman umudun kaybedilmemesi gerektiğini söyleyen Bayhan, "Hastalığım mutluluğuma engel değil. Geçen yıl yeniden evlendim ve şu anda çok güzel giden bir evliliğim var" diye ekliyor.

6 aylık ömrün var dediler
Emel Nayır, uzun süre belindeki ağrılarla mücadele etmiş. Tedaviye rağmen ağrıları geçmeyince 2005 yılında çekilen MR, belinde yumruk büyüklüğünde bir tümör olduğunu göstermiş. Tanı küçük hücreli akciğer kanseri. Kanser vücudunda yayılmış ve kuyruk sokumuna metastaz yapmış. Doktorlar "Yapılacak çok fazla bir şey yok. 6 aylık ömrü var" demişler. Ancak 65 yaşındaki kadın asla yılmamış. Merkez merkez dolaşarak tedavisine devam etmiş. Kanserle savaşında en büyük desteği ise eşi avukat emeklisi Mehmet Nayır olmuş. Sonunda kansere karşı savaşını kazanan Emel Nayır, 10 yıldır sağlıkla yaşamını sürdürüyor.