Resulullahı öldürmek istiyordu!..

Füdâle bin Amr, îmân etmeden önce kin besliyordu Resulullah Efendimize.

Tek gâyesi vardı onun.

Efendimizi öldürmek!

Kılıcını eteğinin altına gizlerdi.

Hep Onun peşinde dolaşırdı.

Özellikle ıssız yerleri kollardı.

Bir gün erken bir saatte, Efendimiz Kâbe-i şerîfi tavâf yapıyordu.

Füdâle Onu gördü.

Sevindi ve içinden:

"İşte, tam fırsat!" dedi.

Ve arkasından gizlice yaklaştı.

Birkaç adım kalmıştı ki, Efendimiz birden geri döndüler.

Ve ona sordular ki:

“Evet, Füdâleyim” dedi.

Gerçeği söyleyemedi.

“Hiçbir şey” deyiverdi.

Efendimiz, tatlı tatlı gülümsediler.

Ve ona buyurdular ki:

Böyle deyip hidâyeti için duâ ettiler.

O anda Füdâlenin kalbi değişti.

Efendimizi sevdi.

İmânla şereflendi.

Ve “Hazret-i Füdâle” oldu.

Bir müşrik de, bu işe kalkışmıştı.

Gizli gizli Onu tâkip ediyordu.

Bir gün tenhâda buldu Efendimizi.

Arkasından sessizce yaklaştı.

Tam üstüne atılacaktı.

Birdenbire karardı ortalık.

Zifirî karanlık oldu her yer.

Aslında karanlık filân yoktu.

Günlük güneşlikti ortalık.

Ama o, görmüyordu.

Zîrâ (kör) olmuştu.