Nerede o coşku?

Gol yağmuru bekleniyordu ama şemsiye ihtiyacı hissettirmedi. Galatasaray ise beklenilenin aksine iştahlı ve coşkulu oyundan uzaktı

Galatasaray’ın odak noktası Falcao’ydu... Onca uğraştan sonra ‘parçalı’ sırtındaydı işte, nasıl olmasın?        
Ne var ki maç hayal edildiği gibi geçmedi...
Galatasaray’ın ‘Aslantepe’ görüntüsü kesinlikle bu değildi.
Kanatların ‘süratli’ rolden , içe kat edişe dönüşümü önemliydi.
Galatasaray’ın artık Bruma, Rodrigues ve Onyekuru tipinde ‘hızlı’ kramponları yoktu.
Buna bir de pas hataları eklenince ‘içerdeki’ o coşku oluşmadı...
Oysa Nzonzi ve Lemina’nın görüntüsü hiç de fena değildi.
***
Futbol gerçekten ilginç bir oyun. Lemina salatlanmasa Ömer Bayram oyuna kimbilir ne zaman girerdi?
Önceki hafta performans karnesi ‘iyi’ olan Ömer Bayram şansını iyi kullandı ve golü attırdı. Galatasaray’da Millî Takım’a yakın biri varsa o da Ömer Bayram...
***
Attığı gol bir yana ‘El Tigre’, yardımlaşması, hareketliliği ve pozisyon alışıyla Galatasaray’ın ‘gaz pedalı’ olacak.
Bununla beraber dost acı söyler misali... “Galatasaray’ın stoper tandemi, Şampiyonlar Ligi seviyesinde değil.”
***
Kasımpaşa oyunu -gücü oranında-  Galatasaray yarı alanına taşımaya çalışsa da, pek tedirginlik hissettirmedi. Filelere giden bir kafa topu ‘doğru’ ofsayt bayrağına takıldı.
Kadroları -bu maç dahil-  daha iyisini yapma potansiyeline sahip.
***
Sonuçta ‘gol yağmuru’ beklenen karşılaşma ‘şemsiye’ ihtiyacı hissettirmedi.
Galatasaray kazandı ama iştahlı, coşkulu oyunundan uzaktı.
Bu ‘geçici’ bir durum mu, yoksa Galatasaray’ın tempo sorunu olacak mı?
‘Azzz sonra” diyerek noktalayalım...
SON SÖZ: Eskilerin deyimiyle ‘keçiboynuzu’ tadında bir maçtı.

MAÇIN ADAMI: Ömer Bayram