"Koyunlar benim değil, satamam!"

 

Allah dostlarından Celâlzâde Mustafa Çelebi anlatıyor:

Abdullah bin Ömer radıyallahü anh, bir gün bir çobana rastladı.

Bu çoban köle idi.

Ve koyun otlatıyordu.

Yanına yaklaştı.

Koyunlardan birine baktı.

Ve onu gösterip;

“Şu koyunu bana sat” dedi.

Çoban dedi ki:

Abdullah bin Ömer:

“Sen sat, sâhibi sorarsa kurt yedi dersin” buyurdu.

O, yine “Olmaz” dedi.

Ve koyunu satmadı.

İbni Ömer hikmetini sordu.

Çoban cevâben dedi ki:

İbni Ömer, bu cevâbı aldı.

Çok beğendi ve;

“Âferin sana” dedi.

Çobanı ve sürüyü sâhibinden satın aldı.

Çobanı âzât eyledi.

Koyunları da ona hediye etti...

● ● ●

Yine o anlatır ki:

İsâ aleyhisselâm, havârîleriyle birlikte bir yere gidiyordu.

Yolda bir köpek leşi gördüler.

Çok fenâ kokuyordu.

Havârîler iğrendiler.

Ve hazret-i Îsâ'ya:

“Nasıl da pis kokuyor” dediler.

İsâ Nebî buyurdu ki:

Ona pis demedi.

Beyaz dişlerini söyledi...