“Aradı ya, yine de helal olsun...”
30 Aralık 2020 02:00
“Öğleye doğruydu. Bir telefon geldi. Çok sevdiğim bir arkadaş telefondaydı...”
Şimdi her şey değişti gerçi… Benim gençliğimde esnaf haftalık ödemeleri cuma günü yapar aylık ödemeler için de bir gün belirlenir adına da kendi aralarında “doğum günü” derlerdi…
O güne kadar ne ödemen varsa denkleştirmen gerekirdi. Aksi takdirde piyasada itibarın düşerdi. Şimdi bankalara göre kredi notu ne ise esnaf gözünde de itibar öyleydi…
Yine böyle bir gün gelmişti. Kara kara düşünüyordum. Gerçi müşterilerden alacaklarım ödemelerimi karşılıyordu ama beş gün sonra gelecekti. Benim ise bugün ödemem gerekiyordu.
Ben bu ödemeleri üç gün içinde bitirmeliydim… Hesap ediyorum, yazıyorum çiziyorum hatırım geçen arkadaşları arıyorum yok… Tabii herkesin kendine göre hesabı var… O yıllarda darda kaldığında git bankaya çek bir kredi filan yoktu. Bankalar şimdiki gibi hayatımızın merkezinde değildi…
Birkaç ahbabı aradıktan sonra ümitsiz hâlde masaüstü telefonun ahizesini bıraktım. Kara kara düşünmeye başladım…
Öğleye doğruydu… Bir telefon geldi… Çok sevdiğim Ahmet isminde bir arkadaş telefondaydı… Aslen aynı memleketin çocukları olmamıza rağmen o Ankara’da yaşıyordu… Hoş beş ederken durumumu sordu…
-Nasılsın, işlerin nasıl?
Ne bileyim saklamadım derdimi…
-Doğrusunu istersen biraz sıkıntım var kardeşim…
-Hayırdır, cana gelmesin de mala gelsin. Nedir sıkıntın?
-Yok yok, biraz ödemem var da para bulamadım…
-Ödemen ne zaman?
-Üç güne kadar çözmem lazım…
-Hayırlısı olsun… Allah yardımcın olsun… Bir kolayı bulunur elbet…
-Haklısın ama işte verilen sözü yerine getirememek insanın canını sıkıyor… Söz verdiğim esnaflara zamanında ödeyemez isem itibarım yok olur… Bunun için üzülürüm…
-Ne demişler, olanla ölene çare bulunmaz. Bakarsın gün doğmadan neler doğar… Allah kolaylık verir…
“Haydi hoşça kal” diyerek telefonu kapattı arkadaş… Hani insan insanı arar teselli vermek için konuşur… Sonra herkes kendi telaşıyla baş başa kalır ya… Bu da öyle oldu…
Nasihat vermek hayatta en kolay olanı değil miydi? “Aradı ya yine de Allah razı olsun” dedim içimden… Yaşayacağım sürprizleri kim bilebilir ki? DEVAMI YARIN