Gökyüzü

Dünyada Rabbimizin kudretini görmek isteyen gökyüzüne baksın. Uğruna şiirler yazılan, gece gündüz astronomların incelediği o muhteşem "şaheser"i görmenin bu kadar kolay olması bizim için çok büyük bir şans...

Güneşiyle, yıldızıyla, sayısız galaksileriyle, kara delikleriyle… Aklımızı başımızdan alırken, hemen şuracıktaki atmosferde üzerinde süzülen kuşları ile insanı büyüleyen bu eser, uğruna yazılmış her şeyin hakkını fazlasıyla veriyor.

Her kafanı kaldırdığında gözlerinin içine sığan bu gökyüzü en çaresiz anında ruhun daraldığında yahut için içine sığmadığında hep yanı başındadır.

Umuttur gökyüzü… Sevenlerin tesellisidir sevdiği ile aynı gökyüzüne bakmak… Herkese ayrı göründüğü gibi sevenlere de ayrı görülür. Kalbin işidir, gözle görülmez bu güzellik. Herkesin biricik sevgilisidir. Gençlerin yarınları, umutları, yaşlıların mazisi, yaşanmışlıklarıdır. Sadıktır aslında gökyüzü sen nasılsan öyledir. Hüzünlüysen hüzünlüdür mutluysan daha mutludur. Hasretidir herkesin bir türlü kavuşamadığı. Yeryüzündeki o amansız telaşa karşı bir o kadar sakindir. Temizliğin masumiyetin ta kendisidir. Gökyüzüne bakmayı ihmal etmemek gerek. Bütün güzel duyguların doğuşudur. Cahit Zarifoğlu’nun dediği gibi: "Gökyüzüne bakmayanların kalbi, daha çabuk kirlenir...” Denizi olmayan her şehrin tek tesellisidir. Herkesindir gökyüzü. Zenginin fakirin yaşlının gencin… Parayla değil yarayla bakar bakan. Hem ondan kötülük de gelmez. Şimşekler çaktığında gökler karardığında sonunda yağan yağmur olur bereket olur iner toprağa. Çok sabırlıdır aslında. İyisiyle kötüsüyle binbir âna şahit olmuş yine de maviliğinden taviz vermemiştir. Kıymetlidir gökyüzü. Yarınlar, umutlar demektir. Gözlerimizi açıp görebiliyorsak hâlâ gökyüzünü, daha umut var demektir. Karamsar olmamak lazım gelir. Şairin de dediği gibi;

 

 

 

 

Yalan riya dolu dünyaya

Birisi ekmek kavgasındayken

Birisinin 3 çeşit ekmek yemesine

Darıldım.

Zenginlerin üstünlük kurduğu,

Fakirin ay sonunu düşündüğü

Dünyaya darıldım.

Olmayan düzende hayatımı düzene sokmaya.

Olmayan bir insana şiirler yazmaya

Darıldım.

Sahip olmadığın bu kadar şeye darılmışken,

Birini sevme ihtimaline inanmışken

Kendime darıldım.

 

Sevginin ait olmadığı bedenlerde

Bir damlasını hak etmeyen insanlar var bu dünyada

Şarkıların aslında insanların hayatları olduğu,

Dinledikçe bastırılmış olduğu aşkları yaşar mısralarda

 

Var benim de bir şarkım,

Acısıyla sevgisiyle bir olduğu,

Mesafelerin zorlaştırdığı,

Sevgisinin bolluğunu

Hissettiğim var, bir şarkım

 

Bir merhaba ile başlayan hikâyem

Bir sala ile son bulan hayatımda

Sana ait olan bu dünyada

Ruhum, var oluşum var bir merhabanda

 

Sessizliği yok oluşumu, bulurken merhabanda

Bağlandım tekrar yalan dolu dünyaya

Hoş geldin dünya güzeli

Gelişinle bağladın kaybolmuş benliğimi

 

Hoş geldin dünya güzeli

Hoş geldin...

 

 

 

 

 

HAİTİ’DE DEPREM: Tarihte bugün Haiti'nin güneyinde 2010 yılında 7 büyüklüğünde bir deprem meydana gelmişti. Depremde 300 binden fazla kişinin öldüğü bildirilmişti. Haiti'deki o korkunç ve unutulmaz depremi ve deprem sonrası yaşananları yerinde görüntülemeye giden gazetemizin Dış Haberler Müdürü Osman Sağırlı’nın gönderdiği yazı ve fotoğraflar dünya basınında yer bulmuştu.

Osman Sağırlı, korkunç depremin üzerinden 13 gün geçmesine rağmen sokaklarının hâlâ cesetlerle dolu olduğu Haiti'ye gitmiş görmüş ve yazmıştı. Enkaz altında canlı kalma umudunun tükendiği ülkede, binlerce yaralı, dünyanın bu en fakir topraklarında hayatta kalma mücadelesi veriyordu.

“Haiti’de insanlık öldü BM seyretti” diye gazetemizde yayınlanan söz konusu haberde https://www.turkiyegazetesi.com.tr/Genel/a433709.aspx “30 bin personel ile yer aldığı Haiti’de yetim çocukların kaçırılmasını engelleyemeyen BM, depremzedelere ise üç hafta sonra gıda dağıtabildi... Sadece yıllık 3,5 milyar dolarlık masrafı ile dahi ihya edebilecekleri Haiti’yi ihmal eden BM depremle yıkılan Haiti’deki en büyük enkazı bıraktı” denilmişti.