Ve...Başardılar!..

Galatasaray yönetimine ne kadar "güvenmiyorsam".... Galatasaraylı futbolculara o kadar "güveniyordum!.." "Onurlarının mücadelesini" yapacaklardı ve "Türkiye için" oynayacaklardı! Karşılarındaki takım şuymuş, buymuş, Milanmış; "onlar için farketmeyecekti..." Nitekim farketmedi!.. Nerede ise "hain ilân edilmiş", Emre'ler, Okan'lar dahil çarşamba gecesi Ali Sami Yen'de "hepsi birer gerçek aslandılar!." Geçen sezondan beri "tarih yazıyorlardı..." Yazmaya devam ettiler... Ve de... Yazmaya devam edecekler!.. Hem de "bugünlerin çok olumsuz şartlarında..." Yoooo... "Şu şöyleydi... Bu iyiydi... Bu çok iyiydi..." diye yazmayacağım! Galatasaray'da oynayan bütün futbolcular "bir takım olmanın, bir büyük takım olmanın gereklerinin hepsini yerine getirdiler", Milan maçında!. "Neden oynatılıyor" diye dudak bükülen Capone, "böyle bir büyük ve kritik bir maçta acaba hata yapar mı" diye endişelendiren Ahmet'e kadar hepsi ama hepsi; UEFA ve Süper Kupaları kazanmalarının "sürpriz ve raslantı olmadığını" dosta düşmana ispat ettiler!. Daha da önemlisi "Şampiyonlar Ligi'nin de kupaya en yakın ekiplerinden biri olduklarını" gösterdiler!. İnsan düşünüyor:, "Galatasaray'da güvenilen, futbolcusunu içten kucaklayan, onların maddi ve manevi ihtiyaçlarına cevap veren, onları kafa olarak rahatlatan bir yönetim olsa", acaba bu çocuklar neler yapmaz? Yoooo... Bu yazıda olması gereken bir başka "önemli husus" daha var: Hagi-Jardel ikilisine takılı kalan ve nerede ise "mevsim başından beri" tam tamına "kırık plâklar gibi" aynı fikirleri, hatta aynı cümleler ve kelimelerle yazan, "adeta kainatın değişim ilkesine karşı durmaya ve zaman tünelinde kalmaya çalışan" bazı "futbol bilgiçlerimiz" de, herhalde "hiç olmazsa bu maçta" Hagi ve Jardel'e ne kadar haksızlık ettiklerini anlamışlardır! Yürekleri "birazcık" sızlamış ve "insaf" diye bir kelimenin lügâtlerimizde olduğunu hatırlamışlardır! Allah'tan ki "Hagi-Jardel ikilisi" onların başına değil, Milan'ın başına düşmüştür! Daha çok takımın da başına düşmeye devam edecektir!