Menkıbe
YARINLAR FARKLI OLACAK
Bir gün zulüm çağı yıkılır amma,
Kim öle, kim göre... O belli değil.
Suçlular sorguya çekilir amma,
Kim öle, kim göre... O belli değil.
Huzur; yağmur yağmur yağacak elbet,
Adalet güneşi doğacak elbet.,
Hak nûru zulmeti boğacak elbet,
Kim öle, kim göre... O belli değil.
Çağdaş Kösem’lerin zamanı biter,
Mâlum fosil at’ın samanı biter,
İbiş’in veraset harmanı biter,
Kim öle, kim göre... O belli değil.
Çamura batınca baltanın sapı,
Ekran bülbülleri yutacak hapı,
Açılacak er-geç en emin kapı,
Kim öle, kim göre... O belli değil.
Biri yiyip biri bakmak mümkün mü?
Enselerde ateş yakmak mümkün mü?
Ruhlardan inancı sökmek mümkün mü?
Kim öle, kim göre... O belli değil.
Yoldaki kardeşlik, sevgi çığını,
Durdurabilir mi küfür yığını?
Özlenen mübârek tevhit çağını,
Kim öle, kim göre... O belli değil.
Yarınlar bugünden farklı gelecek,
İnsanlar, ağaçlar, kuşlar gülecek,
Bayramlar herkese “bayram” olacak,
Kim öle, kim göre... O belli değil.
Abdürrahim Karakoç 1987
FIKRA.......ŞÂİR HAŞMET
Koca Ragıp Paşa, birgün Boğaziçi’nde gezerken, oynamakta olan bir çocuktan su ister. Onu tanıyan çocuk koşarak evinden kâse içinde turşu suyu getirir. Paşa birkaç yudum içince çocuğa sorar:
- Senin adın nedir?
- Haşmet’tir efendim.
- Niçin turşu suyu getirdin?
- Turşu küpümüzün içine fare düştü de, annem gelip geçene ikrâm ediyor.
Paşa bunu duyunca elindeki kâseyi savurup atınca çocuk ağlar. Paşa çocuğun gönlünü almak için sorar:
- Oğlum. Şimdi sen niçin ağlıyorsun?
- Köpeğimin kâsesi kırıldığı için.
Çocuğun şaka yaptığını anlayan Paşa, Haşmet’i himâyesine alır ve meşhûr Şâir Haşmet olur.
DÜNKÜ CEVAP: 2
