Eziyet seferberliği

Bu sene ilkokula ya da anaokuluna başlayacak olan bir çocuğun velisi olsaydım elim ayağım karışırdı. Başlama yaşı bir dert, dörtlü, artılı, eksili yeni sistem başka bir dert. Başkalarından bana ne.. Ben olsaydım çocuğum 7 yaşına girmeden asla okula göndermezdim. Her sene ülkeyi seferber ediyorlar.. Ana babalar arkada çocuklar önde koşuştur dur. Derdimiz ne? Ben koşmam koşan buyursun. İnsan bir amaç için seferber olur. 'Hadi el ele sizin de yardımınızla şu çocuklara eziyet edelim, işe yaramaz hale getirelim'in seferberliği olur mu? İnsan düşman ülke çocuklarına bu eziyeti yapmaya kıyamaz.. Öyle ya da böyle kör topal giden bir düzen vardı.. İlkokulumuz vardı.. Ortaokulumuz, lisemiz vardı.. Çıktı birileri sırf imam hatip takıntısı yüzünden mecburi eğitimi sekiz yıla çıkardılar. Düzen altüst oldu. Tam insanlar alışmaya başladı ki haydaaaa.. dört artılı sistem çıktı başımıza. Bir de eğitime başlama yaşını indirdiler.. Bir de mecburi öğretimi 12 yıla çıkardılar.. Bütün bunlar ne için.. İşe yaramadıktan sonra 8 yapsanız neee 18 yapsanız ne.. Mecburi olmadan zaten lisesini, üniversitesini bitiren milyonlarca genciniz yok mu, var.. Onlar ne işinize yarıyor. Üniversiteler mecburi olmadığı halde.. Çıkanlar bir işe yaramadığı halde herkes kapısına yığılıyor. Mecburi hale getirmek hangi akla hizmet ve ne bekleniyor. Eğitim yaşını erkene almak.. Apar topar almak neyin nesi.. .... Efsane olmuş okullar var. O okulların başarısı öğretim kalitesinden kaynaklanmıyor. Öğrencileri seçerek almalarından kaynaklanıyor. Yüz binlerce öğrenci içinden ilk sıradaki 1000 kişiyi alıyorlar. O bin kişiyi zaten nereye gönderseniz çok büyük yanlış yapmadığınız müddetçe başarılı olurlar. Bildik kriterlere göre başarılı olurlar.. Ama aynı okula, her sene ilk 1000'in içinden öğrenci seçen okula, 600.000'den sonraki öğrencileri yerleştirseniz eğitim kadrosunun da yönetimin de eli ayağı karışır. Bu ne anlama geliyor.. Sistem ne olursa olsun, her halükârda şu isim altında bu isim altında yüzde biri birileri seçip alıyor. Biz onlara sahip çıkamıyoruz. Ondan sonraki dilimi de sahip çıkamıyoruz. Sonraki dilim derken gelişmiş ülkelerde bu işler okuma çağına gelen çocukların yüzde 2.5'i üzerine kurulur. Kalan 97.5'e eziyet edilmez. Aynı düzen bizde olsa asgari vatandaşlık bilgilerinin öğretileceği ilk eğitimden sonra ucuzu, pahalısı, bedavası, kalitelisi, az kalitelisi, binlerce okul olur. Hepsinin müfredatı, ayrı ayrı olur. Dileyen dilediğine gider.. Dileyen gitmez. Yüzde 2.5'i siz seçeceksiniz.. 97.5 ise şartlarına, kapasitesine, imkânına, parasına ya da parasızlığına göre her il'e serpiştirilmiş okullardan birini seçecek. Okulları da tek merkezden yönetme iddiasını bırakıp bu işi belediyelere, özel idarelere, vakıflara cemaatlere, derneklere bırakabilseniz... iş kendiliğinden düzene girer.