Bennu Gerede 4 çocuğuyla Bali'ye taşındı

Bu haftaki röportajım Bennu Gerede ile. Boyunca çocukları olan ama ruhu genç kalmış bir anne o. Hem ünlü bir fotoğrafçı hem de Survivor adasında da adını oldukça duyurdu. Ama bugünkü konumuz yeni çıkardığı çocuk kitabı ve ani bir kararla 4 çocuğuyla birlikte taşındığı Endonezya’nın Bali adası. 

Çocuklarınla Bali’ye yerleştin. Peki bu cesur kararı nasıl verdin?

Uzun yıllardır Amerika’ya yerleşmeyi düşünüyorduk. Fakat sonuçlanmadı. Çocuklarım da hep taşınma heyecanıyla soruyorlardı. Sonra Dilan (ikiz oğullarımdan birisi) “Neden Bali’ye taşınmıyoruz?” diye sordu. İstanbul’da fransız okulunda okuyorlardı, orada da direk aktarma yapabilecekleri bir fransız okul olduğunu öğrendi. Dilan Kilyos’ta Sörf School İstanbul’da yıllardır sörf yapıyor. Oranın sahibi Hakan arkadaşı, o tavsiye etmiş Bali’yi.  Hayat şartlarının uygunluğu ve sörf gibi avantajlarını anlatmış. Biz de annemle ağustos ortası 3 günlüğüne keşif yapmaya gittik. Ev bulduk. Okullarla konuştuk. Karar verdik ve bir hafta içinde çocuklarla geldik. 

Çocukların umduklarını buldu mu?

Aslında çocuklarım özgür ruhlu oldukları için, rahatça her yere alışabiliyorlar. Hemen çevre edindiler, iklime bile alıştılar! Tabii kışı da özlüyorlar, arkadaşlarını da. Sonuçta bütün hayatları memleketlerinde geçti. Ama maalesef uçak biletleri pahalı sürekli yollayamıyorum. Ama sanki hep burada yaşıyormuşuz gibi oldu. Burada bir dükkâna girdiğimde beni buranın yerlisi gibi görüyorlar. Sabah 6’da kalkıp, sörf yapmak, ya da okul dönüşü motosikletleri ile gezmek gibi bir avantajları var çocukların! Çok sade ve doğa ile iç içe bir yaşantı...

Evde 4 erkek çocuğu ve sen; asayişi sağlamak kolay oluyor mu?

Yatılı kalan bir çalışanım da yok. Sadece sabah ev işlerinde yardım edecek bir bayan geliyor sabah 9’da, akşam 5’te de gidiyor. Daha iç içe olduk ve yakınlaştık çocuklarımla. İstanbul’da da aynı evde yaşıyorduk ama burası başka. Sanki bambaşka bir hayatı paylaşıyormuşuz gibi. 

Radikal bir değişim aslında, böyle büyük değişiklikleri herkese tavsiye eder misin?

Karaktere bağlı. Herkes yapamaz. Marjinal, yeni şeylere açık olan, deli dolu insanlara kesinlikle tavsiye ediyorum ama alışkanlıklarına bağlı insanlar için çok uygun değil. Sonuçta burası dünyanın öbür ucunda, Uzak Doğu’da bir yer ve bambaşka bir kültür.

Nasıl bir yer Bali?

Benim Bali’m inanılmaz sıcak, inanılmaz güler yüzlü; beni sardı ve sarmaladı. Bali bence bir kadın ve bize kollarını açtı; bana ve çocuklarıma sarıldı. İstanbul’da da iyi hissediyordum. Fakat buranın çok özel bir enerjisi var.

Ne yiyor ve içiyorsunuz?

Çocuklara Türkiye’de yaptığım yemeklerin aynısını yapıyorum. Kendim ise vejeteryanım ve burası benim için çok rahat. Sebzeleri, meyveleri çok çeşitli. Zaten kendi bahçemde tarım yapmaya başladım. Dilan’a da Hakan’a da burayı tavsiye ettikleri için çok müteşekkirim. Gerçekten çok özel bir sene geçiriyoruz şu ana kadar. Bol bol meyve suyu içiyoruz ve çok sağlıklı besleniyoruz.

Hayat pahalı mı? Orada da çalışıyor musun?

İstanbul’daki gibi burada da ucuz da var, pahalı da var. Ama bir marketten alışveriş oranlarını kıyaslarsak buradaki rakamlar Türkiye’dekine göre 3 misli daha ucuz. Birikmiş olan param var onu kullanıyorum ve burada da fotoğrafçılığa başlıyorum yeniden.

Ne kadar orada yaşayacaksın?

Bu sene sonuna kadar kesin ve sonra herhalde bir sene daha yaşamak isterim. İkizlerin okulu bitene kadar sanırım.

Hayat boyu orada yaşayabilir misin?

Şu an için öyle bir şey düşünemiyorum çünkü kalbimde hâlâ Amerika’ya taşınmak var.

Annen geldi mi ziyarete?

Geldi ve şimdi yine geliyor. Onun için çok önemli bir şey var. Burada bizimle çok daha yoğun zaman geçirebiliyor. İstanbul’da her ne kadar yakın otursak da bizimle bu kadar kaliteli zaman geçiremiyordu. Hep boş boş muhabbetler vardı.

Bir gününü anlatır mısın bize?

Sabah 6.30 da kalkıyorum. Çocuklarla kahvaltı yapıyorum. Sonra bisikletle plaja gidiyorum gezinti yapıyorum. Yazacaklarım aklıma geliyor o sırada. Kitapları öyle yazıyorum. Fikirler geliyor. Güne göre ya çekim yapıyorum ya da spora gidiyorum. Kai’yi okuldan alıyorum. O diğerlerine göre daha erken çıkıyor okuldan. Böyle geçip gidiyor günler.

Çok Türk var mı orada?

150 Türk var ufacık adada.

Endonezya Müslüman bir ülke, Bali’de durum nasıl?

Burada Hindular, Müslümanlar birçok farklı inanç ve kültür bir arada uyumla yaşıyor.

Son olarak kitapla amacın ne? Kimler alsın ve okusun?

Kitabımda korkularını yenen bir ufak çocuk var. Her bir kitapta farklı bir korkuyu yenmeyi başarıyor ve her öykü de farklı bir ülkede geçiyor. Biraz spiritüel bir bakış açısı ile masalımsı bir karışım. Aslında her okuyucuya uygun bir kitap. 

OĞLUNUN KİTABINI YAZDI

En son konuşmamızda kitap projenden bahsetmiştin ve yazdın. Çocuk doğdu. Ne hissediyorsun?

Ailemin bir ferdiyle esere imza atmak çok gurur verici.

Kai ne hissediyor? Farkında mı?

Çok mutlu. Ama diğer oğullarım da istedi. “Kai ne kadar şanslı, bizim için neden bir kitap yok?” dediler. Onlar için de var aslında, ben her çocuğuma bir masal kitabı yazmayı düşünüyordum. Ve yazdım da. Daha doğrusu Kai’nin kitabı bittiğinde Miro için yazmıştım (hazır duruyor bilgisayarımda) ama yayıncı “Kai serisi” yapmamı tavsiye etti. İyi de olduğunu düşünüyorum. Şimdi “Kai ikinci rüyasını gördü”yü tamamlamak üzereyim. Dilan da resimlerine başladı. Kai serisi bitince Daren ve Dilan için de yazacağım.