Kalp para...

Bilgi; kuru bilgi olmayacak... Sonsuzluğa yarayacak... Kuru bilgi şeytanda da vardı... Bilgisayar misali beynini hard diskten farksız yapmak olsa olsa bu dünya menfaatleri getirir... Oysa mavera sevgisi ve endişesi insan için... O halde bilgide seçici olmalı... 'Başarı ahirete yarayan işe denir' buyurur alimlerimiz. Öğrendiğin asıl ahiretine faydalı olmalı...

Öyle bilgilerle donanmışsın ki; bunun getirileri dünyevi bir hırs sarmalına alıyor seni... Ve ötelerin kapılarını bir bir yüzüne kapatıyor... Felaket... 

Seni öyle hale getiriyor ki; ölüm ve sonrasını düşünmek bile istemiyorsun... Nerede kaldı nasihat dinlemek... Felaket üstüne felaket...

Hatta ölüm ve sonrasıyla ilgilenmenin bu dünya kapasitene (!) darbe vuracağını düşünüyorsun... Veya çevren fikir olarak bunu empoze ediyor... Dolduruşa geliyorsun...

Bugün birçok kimse böyle bir hayat ve yanılgı yaşıyor... Dinimizin güzelliklerini öğrenmekten, yaşamaktan mahrum; kaotik bir hayat sürüyorlar sonra da...

Belki ceplerini ve şöhretlerini şişiriyorlar... Ama unutmayın; balonun şişer şişer sonunda patlar...

Tek soru: Başarı sandıkları 60-70 bilemedin 100 senelik bir hayatı metayla doldururken; ötelerde sonsuz iflası nasıl göze alıyorlar...

Bilmiyorlar... Cevabı bu... Bilmiyorlar... 

Çevre etkisiyle öğrenmek de olmayınca bildikleri tek hayatı tadıyla yaşamak istiyorlar... 

Dünyayı ahiret için yaşamak... Bu konuda sarsıldığım bir menkıbe ile özetleyeyim konuyu...

Zamanın birinde bir fırıncı varmış... Fakir bir kimse sahte para yapar o parayla gelip bu fırıncıdan her gün ekmek alırmış... Fırıncı durumun farkına varır, ses çıkarmazmış...

Çevre esnafı fırıncıyı 'seni kandırıyor' diye ikaz ettiklerinde fırıncı gülümsermiş bu ikazlara, 'olsun' dermiş 'belli ki ihtiyacı var...'

Zaman gelmiş fırıncının ömrü tükenmiş her fani gibi... Ölüm yatağında ellerini açmış ve yalvarmış: Ya Rabbi... Sen de biliyorsun ki, senin fakir bir kulun sahte parayla benden gelir ekmek alırdı. Hiçbir gün bu yaptığını o kulunun yüzüne vurmadım. İstediğini verdim... Allah'ım... Ben de sana sahte amellerimle geliyorum... Sen de bu amellerimi benim yüzüme vurma...