Ligimizi nasıl buldun “yardımcı”?
> “Renkli” bir maç oldu. Hüznün rengi siyah dâhil, her renk vardı skalada… Atılan goller, atılandan daha net fırsatlar, kaçan ve gol olan penaltılar, VAR kontrolleri, kırmızı kart filan filan…
> Merhum Ahmet Çalık için özel olarak hazırlanmıştı bütün Hatay… Maskeler, tişörtler, pankartlar… Galatasaray da goller sonrası özel olarak yâd etti eski futbolcusunu…
> Emre’ye ilk golün asistini yapan Van Aanholt, kazanılan penaltıyı Abdullah’a teslim etmeseydi, yeni dönemin kapısını açacaktı belki de. Onun yapamadığını Diouf yaptı ve gole çevirdiği penaltı ile zaferin ilk tuğlasını koydu duvara…
> İlk yarının uzatma dakikalarında Kerem’in gösterişli frikiği bile Galatasaray’ın üzerindeki tutukluğu atmaya yetmedi.
> Nasıl yetsin ki, Hatayspor’un hücum hattındaki atletik adamları, yardımcı hakem Erdek Bayık’a fazla mesai yaptırıyordu. Ya ofsayda düştüler ya gol attılar. Kamara’nın golü de, Saba Lobjanidze’nin iki golü de birbirinin kopyasıydı. Üç gol için de tabelanın görünmeyen kısmında “Kontraatağın zaferi” yazıyordu aslında.
> Sert, kora kor, çatır çatır maçta Galatasaray adına hiçbir topu harcamayan Marcao’ya ve Kerem’in nefis frikik golüne yazık oldu. Ama Fatih Terim’in yapamadığını Domenec Torrent’den beklemek de saflık olurdu.
> Bu ligin en iyi hücum versiyonlarını sergileyen Hatayspor galibiyeti hak eden taraftı. Göze hoş gelen bu futbol için teşekkürler Ömer Erdoğan!
MAÇIN ADAMI: Saba Lobjanidze