Hayırlı/Geçmiş Olsun

 

Covid-19 yüzünden çocuklar yine akranlarından ayrılıp ekranlara dönecekler. Çünkü okulları kademeli açıyoruz derken, Cumhurbaşkanlığı tarafından bu hafta yapılan açıklamayla şalteri yine kapattık.

Bu arada yapılan açıklama nedense çok zor anlaşıldı. Saatler, günler, yaşlar birbirine karıştığı için taşlar hemen yerine oturmadı. Ben de olayı tam anlayabilmek için yazarak çalıştım.

Önce insanları yirmi yaşından küçükler, altmış beş yaşından büyükler ve arada kalanlar olarak üçe ayırdım. Günleri de hafta içi ve hafta sonu olarak ikiye böldüm.

Sonra virüsün mesai saatlerini çıkardım. Bu saatlerin dışında kalan zaman dilimlerine insanları yerleştirdim. Kâğıtta zihin haritalarını andıran bir şekil oluşunca ancak kavrayabildim durumu.

Sonra da sosyal medya hesabıma “Hayırlı/geçmiş olsun!” yazdım.

Durum tam da böyle gerçekten.

 

 

Sosyal medya işi yine dalgaya vurdu tabii. İnsanı gülümseten hatta kahkaha attıran paylaşımlar yapıldı.

Birisi şöyle bir soru sordu mesela;

Ben de bu soruyu cevaplamaya çalışırken sosyal medya hesabımda paylaştım. Allahtan birisi, “Hocam, kafeler kapalı. Buluşmasınlar boşuna!” yazdı da rahatladım.

“Tiyatrolar seyircisiz oynayacakmış” diye yazan birisi kafa karışıklığının ne boyutlara geldiğini çok net gösterdi. Kıraathanelerin ülkemiz için ne kadar önemli bir konu olduğu bir kez daha ispatlandı.

“Online eğitimle mezun olursam kimse muayeneye gelmesin. Sadece pubg’de tedavi yapabilecek donanıma sahibim” yazan bir doktor adayı da herkesi acı acı gülümsetti.

Sonuçta ağlanacak hâlimize kıkırdadık.

Fena da olmadı ama. Rahatladık biraz en azından. 

 

 

Şaka bir yana, gerçekten eğitim adına zor zamanlardan geçiyoruz. İlkokul birlerin durumu en zoru belki de. Çünkü harfler bitmeden yüz yüze eğitim bitti. Artık Ela ile Lale el ele tutuşamayacak. Uzaktan okuma yazma eğitimi hem öğrenciyi hem öğretmeni biraz zorlayacak.

Sınavlara hazırlanan öğrencilerin stresi daha farklı. Tam havaya girmişlerdi ki yine mola geldi. Ama her şeye rağmen eğitim devam edecek. Özellikle evde anne babanın desteğini alan öğrenciler inşallah geride kalmadan yola devam edecekler.

Uzaktan eğitim haberi anneleri de yakından ilgilendiriyor tabii. Temizlik randevuları iptal edildi. Evdeki bütün elektronik cihazlar şarja takıldı. Sakinleştiricilerin yan etkileri gözden geçirildi.

Çalışmayan anneler her odadan farklı canlı ders seslerinin yankılandığı evlerde ne yapacaklarını, çalışanlar da aile büyüklerine nasıl mesai yaptıracaklarını düşünüyorlar.

Ne diyeyim? Allah kolaylık versin!

 

 

Bu arada sosyal medyada öğretmenlere “Haydi, yine iyisiniz!” şeklinde yorum yapanlar oluyor. Bu arkadaşlara bir çift sözüm var müsaade ederseniz.

Canlı ders yüz yüze dersten çok daha zor. Kırk dakika boyunca ekran karşısında öğrencinin dikkatini toplamak ve bir yandan da müfredatı yetiştirmeye çalışmak çok yıpratıcı bir süreç. Bir pilota “Uçağı uzaktan kumandayla uçuracaksın!” deseler sevinir mi, üzülür mü? Öğretmenlerin de durumu çok farklı değil.

Hem uzaktan eğitim olduğunda mesailer geceye de sarkıyor. Soru gönderen öğrenciler, arayan ebeveynler, ödev kontrolleri falan derken öğretmenin gecesi gündüzüne karışıyor.

Eğitimle uzaktan yakından alakası olmayanların uzaktan eğitimle yorum yaparken dikkatli olmaları lazım. Çünkü öğretmenlerimizin motivasyona ihtiyacı var. Altında pijama varken ders anlatınca işler kolaylaşmıyor. Öğretmenler şu anda “Keşke okulda olsak da öğrencilerimizin gözlerine bakarak ders anlatsak” diye dua ediyor.

Ha, bu durumdan memnun olan öğretmenler varsa, inanın onların da sınıfta olmasıyla ekran karşısında olması arasında zaten bir fark olmuyor.