"İmanı olanlara müjdeler olsun!"

 

İbn-i Berrecân hazretleri hadîs âlimlerindendir. Endülüs’te (İspanya) İşbîliye (Sevilla) şehrinde doğdu. 536 (m. 1141)’de Fas’ta Merrâkeş’te vefât etti. Naklettiği hadis-i şeriflerden bazıları:

Ebû Hüreyre “radıyallahü anh” hazretlerinden rivâyet edilmiştir. Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdular ki:

(Siz öyle bir zamanda geldiniz ki, Allahü teâlânın emrlerinden onda dokuzunu yapıp, birini yapmazsanız helâk olursunuz! Cehenneme gidersiniz! Bir zaman gelecek ki, o zamanın müminleri, emirlerin birini yapabilip, dokuzunu bıraksalar, Cehennemden kurtulurlar! O zamanda imanı olanlara müjdeler olsun!)

Ebû Hüreyre “radıyallahü teâlâ anh” hazretlerinden rivâyet olunmuştur. Resûlullah efendimiz buyurdular ki:

(Allahü teâlâ azze ve celle hazretleri, bu ümmet için, her yüz senenin başında bir müceddid gönderir. Bu dîni kuvvetlendirir!)

Ebû Hüreyre “radıyallahü teâlâ anh” hazretlerinden rivâyet olunmuştur. Resûlullah efendimiz buyurdular ki:

(Benim ümmetim, kıyâmet günü davet olunduklarında [çağrıldıklarında], abdestin tesîri ile, yüzleri, kol ve ayakları, beyâz ve nûrludur. Beyâzlığını çoğaltabilen çoğaltsın!)

Resûlullah efendimiz buyurdular ki: (Allahü teâlâ ve tekaddes hazretleri, arzı ve semâvatı yaratmazdan bin sene evvel, Tâhâ ve Yasîn sûrelerini meleklere okudu. Yanî manâlarını ilhâm etti. Ne vakit ki melekler Kur’ân-ı azîm-üş-şânı işittiler, “ne güzel bir hayâttır ki, Tûbâ ağacı o ümmet için olsun ki, bu Kur’ân-ı azîm onların üzerine nâzil olur; bu Kur’ân-ı hakîmi yüklenen kalplere ve okuyan dillere müjdeler olsun!” dediler)  

Resûlullah efendimiz buyurdular ki: (Önce inen kitaplar, bir harf, yani kelime idi ve bir şeyi bildirirlerdi. Kur’ân-ı kerîm yedi harf üzerine nâzil oldu. Yedi şey bildirmektedir. Zecr (yasak), Emir, Helâl, Harâm, Muhkem (açık bildirilenler), müteşâbîh (açıkça anlaşılamayan) ve misâller. Bunlardan, helâli helâl biliniz! Harâmı harâm biliniz! Emredilenleri yapınız! Yasak edilenlerden sakınınız! Misâl ve hikâye olanlardan ibret alınız! Muhkem olanlara uyunuz. Müteşâbîh olanlara inanınız. Bunlara inandık. Hepsini Rabbimiz bildirmiştir, deyiniz!)