"Verdiğim rızka kanaat eyle!"

 

Ahmed bin Ca’fer el-Vekîî hazretleri Büyük hadîs âlimlerindendir. Âmâ olup, iki gözü görmezdi. Doğum târihi bilinmemektedir. 215 (m. 830)’da Bağdâd’da vefât etti. Rivâyet ettiği hadîs-i şeriflerden bazıları şunlardır:

"İbâdetlerin efdali, Müslümanları Müslüman oldukları için sevmek, kâfirleri, kâfir oldukları için, sevmemektir."

"Günâh işleyeni, eliniz ile menediniz, buna kuvvetiniz yetmezse, söz ile mâni olunuz. Bunu da yapamaz iseniz, kalbiniz ile beğenmeyiniz! Bu ise, îmânın en aşağısıdır."

"Allâhü teâlâ, Cebrâîl aleyhisselâma, 'filan şehri yerin dibine geçir', diye emretti. Cebrâîl, 'yâ Rabbi! Bu şehrdeki filanca kulun sana bir an isyân etmedi. Hep itâat ve ibâdet ediyor' deyince, 'onu da beraber geçir! Zîrâ günâh işleyenleri görünce, bir kerecik yüzünü değiştirmedi', buyurdu."

Abdüllâh ibni Mes’ûd “radıyallâhü anh” buyuruyor ki: Bir gün Peygamber “sallallâhü aleyhi ve sellem” bize bir doğru çizgi çizdi ve (Bu, insanı Allâhü teâlânın rızâsına kavuşturan doğru yoldur) buyurdu. Sonra, bu hattın iki tarafına, balık kılçığı gibi, eğik çizgiler çizip, (Bunlar da şeytanların saptırdığı yollardır) buyurdu.

"Dînimizin direği, temeli verâdır. Hiçbir şey verâ gibi olamaz."

"Kalbimde (envâr-ı ilâhiyyenin gelmesine engel olan) perde hasıl oluyor. Bunun için her gün, yetmiş kere istiğfâr ediyorum."

Günâh işleyen biri, pişmân olur, abdest alıp namaz kılar ve günâhı için istigfâr ederse, Allahü teâlâ, o günâhı elbette affeder. Çünkü Allâhü teâlâ, Nisâ sûresi yüzdokuzuncu âyetinde: (Biri günâh işler veya kendine zulmeder, sonra pişman olup, Allâhü teâlâya istiğfâr ederse, Allâhü teâlâyı çok merhametli ve af ve mağfiret edici bulur) buyurmaktadır."

"Bir kimse, bir günâh işler, sonra pişmân olursa, bu pişmânlığı, günâhına kefâret olur. Yani, affına sebeb olur."

"Günâhı olan kimse, istiğfâr eder ve tövbe eder, sonra bu günâhı tekrar yapar, sonra yine istiğfâr söyler, tövbe eder. Üçüncüye yine yapar ve yine tövbe ederse, dördüncü olarak yapınca, büyük günâh yazılır."

"Allâhü teâlâ buyuruyor ki: Ey kulum! Emrettiğim farzları yap, insanların en âbidi olursun. Verdiğim rızka kanaat eyle, insanların en ganîsi olursun, kimseye muhtaç kalmazsın. Verâ sahibi ol ki, insanların en âbidi olursun!"