Tarih ilminin önemi -3-

İşte Birinci Dünya Harbinin bir cephesi olan Çanakkale’de de zafer aynı yöntemle gelmişti. Burada topları boğazın iki yakasına yerleştiren Sultan İkinci Abdülhamid Han’ın ne kadar öngörülü ve aslında ne kadar bilgili ve araştırmacı biri olduğunu gözler önüne seriyor. Belki de Sultan, bu olaydan ibret alarak bir harpte düşmanın yine önce Çanakkale Boğazı'nı geçmeye çalışacağını tahmin etmiş ve savaştan yıllar önce o topları koydurmuştu. Bu gerçekten tarih ilminin önemini çok net bir şekilde gösteriyor...

Bu olayın bana hatırlattığı ikinci hadise ise Çanakkale muharebesinde Seyit Onbaşı'nın çok kritik bir anda düşmanın neredeyse Boğaz'ı geçtiği bir anda bulunduğu tabyada topun mermi kaldıran vinci parçalanmasına rağmen yaklaşık iki yüz on beş kilo ağırlığındaki top mermisini kaldırarak kundağına yerleştirip OCEAN zırhlısını batırması üzerine gelen zaferi hatırlattı.

Tıpkı Kara Mehmet’in Venedik amirali baştardasını batırması gibi.

Burada da görülüyor ki “FITRAT DEĞİŞİR SANMA BU KAN YİNE O KANDIR!” O zaman mademki tarih tekerrürden ibaret… Mademki dedelerimiz tarihte gemileri karadan yürütüp Haliç’e inerek İstanbul’u fethederken beri taraftan da ceddi Yıldırım Bâyezîd’in karşı kıyıda yaptırdığı Anadolu Hisarı ile beraber Boğaz'ı kesmek için Rumeli Hisarı'nı inşa ettirdiyse… Nasıl ki Köprülü Mehmet Paşa’nın Kara Mehmet’i, düşman baştardasını sulara gömdüyse… Ve nasıl ki Seyit Onbaşı sırtladığı o bir dünya mermi ile dünya siyasetinin gidişatını değiştirdi ise bugün de kahraman Mehmetçiğimiz "bu coğrafyada benden izinsiz benden habersiz dünya siyasetini değiştiremezsiniz!" derken aynı ruha aynı inanca sahiptir…

Yeter ki tarihin ibret alınacak sayfalarından ibret alalım… Yeter ki bu güzel vatanda bu güzel coğrafyada yaşayanlar olarak birbirimizle didişmek yerine birbirimizle kenetlenelim… Birbirimizi kavmiyetçilik ile ötelemek yerine manevi duygularımızla Âlemlerin Efendisinin getirdiği yüce dinimizin ruhuyla kucaklayalım… Dün nasıl Çanakkale’de omuz omuza idiyse dedelerimiz bugün de bizler aynı ruhta olalım…

 

 

 

 

 

Türk kimdir diyenlere, Sultan Mehmet’i anlat.

Kürt kimdir diyenlere, Sultan Selahaddin’i.

İslâm nedir diyene, Bedir, Uhud'u anlat.

Zekâ nedir diyene, Sultan Abdülhamid'i.

 

Bayrak nedir diyene, akan kanları anlat.

Hilâl nedir diyene, Tek kurtuluş İslâm'ı.

Yıldız nedir diyene, her bir şehidi anlat.

Vatan nedir diyene, bütün dâr-ı ezanı.

 

 

 

Kâbe-i Şerif arzda; Müslüman'ın nişanı.

Düşmanlar dil uzatır mübârek kıblemize.

Bu nişan; hizalıyor, her surette insanı.

Kinlerini kusarlar mukaddes beldemize.

 

Bilmezler ki; kıblemiz, Arz kürenin temeli.

Ne yapsa da varamaz bu küffar eşbâhına.

Hizamızı bozmaktır soysuzların emeli.

Ne çokları saldırmış, bakmalı helâkına.

 

 

 

 

 

HÜSN-İ ZAN: Konuşurken büyük ünlü uyumuna göre "hüsnüzan" olarak söylenmekte olsa da yazılışı “hüsn-i zan” şeklindedir. İki anlamı vardır. Birincisi kulların Allahü teâlâdan rahmetini ummaları. Konusudur ki müminin özelliğidir. Mümin korku ile ümit arasında olandır...

İkinci anlamı da bir kimse veya bir hâdise hakkında iyi kanaat sâhibi olmaktır. Bu anlamda müminlerin bütün Müslümanlara hüsn-i zan etmesi, iyi nazarla bakması, iyi karşılaması lâzımdır. Sözleri, mümkün olduğu kadar iyiye yormalıdır. Müslümanın hayırlı ve sâlih olduğuna inanmak, ibadet olur. (Muhammed Hâdimî) Bu duygu ve düşüncenin aksine olan düşüncelere ise su-i zan denir. Berika’da bir hadis-i şerifte “Sû'-i zan etmeyiniz. Sû'-i zan, yanlış karar vermeye sebep olur. İnsanların gizli şeylerini araştırmayınız, kusurlarını görmeyiniz, münakaşa etmeyiniz, haset etmeyiniz, birbirinize düşmanlık etmeyiniz, birbirinizi çekiştirmeyiniz, kardeş gibi sevişiniz. Müslüman Müslümanın kardeşidir” buyurulmaktadır.