Toplumun kilit taşları!..

İşim icabı araştırmalar yaparken; incelediğim eserlerde kapıların üstündeki kemerlerin tam ortasına gelen kilit taşlarına çok dikkat ederim. Bir kilit taşında yıpranma olmuşsa onun üstüne denk gelen duvar veya kubbe kasnağı vs.'sinde mutlaka çatlaklar ortaya çıkıyor. Bu çatlaklar da kısa zamanda ana yapıyı yıkılmakla karşı karşıya getiriyor... Toplumlar da binalara benzer. Onları da ayakta tutan kilit taşlarıdır. Bunun da en mühimi bizleri büyüten, sebeb-i hayatımız olan babalarımız dedelerimiz, anne ve ninelerimizdir. Bazı toplumlar zamanla materyalizme kayıyor. Yani insanları maddi görüntülerine göre tartıyorlar. Yaşlı, beli bükük saçları ağarmışları görünce, onların güçsüzlükleri sebebiyle; bırakın hürmeti, bazen çöpe atılacak nesne muamelesi yapmaya başlıyorlar. Sevimsiz aşağılayıcı kelimelerle laf atmalar da cabası... Bilmiyorlar ki kendileri de bir gün o görüntüye bürünüverecekler de haberleri olmayacak. Evet yaşlanınca insan bazı fiziki güçlerini kaybederler. Ancak hayat tecrübesi gibi bir hazneye de maliktirler. Büyüklerine hürmette kusur edenler, gün gelir hürmetsizliğe çarpılırlar... Edirne evliyalarından rahmetli Aşık Efendi'ye bir gün bir talebesi gelerek "Efendim nasihatinizi almaya geldim" diye arz eder. O gence o büyük zat sevgi ile şöyle bir bakar ve "Evladım evde yaşlı insan var mı?" diye sorar. Ondan, "Evet var efendim. 90 yaşında bir annem var" cevabını alan Aşık Efendi "İhtiyarlara hizmet etmek, çok büyük nîmettir. Hele bunlar, (Anne) veya (Baba) olursa, daha büyük nimettir. Onu sakın incitmeyin. Hizmet edip gönlünü alın. Zira annenin babanın duası (bulunmaz ganîmettir). Unutma, bir evde bir yaşlıya hizmet ediliyorsa, (o evde yapılan duâları) Allahü teala kabul eder" buyurur... Şimdilerde her sene mayıs ayında anneler günü, haziranda babalar günü adıyla, aman ayıp olmasın kuşkusuyla, anne babalarımızı hatırlamak acaba ne kadar içten ve gönül alıcı oluyor!.. Doğrusu şüphe duymuyor değilim. Kalbden yapılan kutlamalar ay ve güne bağlı, maddi hediyelerle destekli ne derece gönül alıcı olur doğrusu tartışılır...