Mehmet Oruç

Dostluğu bırakmak, dargın olmak caiz değildir. Hadîs-i şerifte, "Müminin mümine üç günden fazla dargın durması helâl olmaz.

Kötü huylardan biri de ucbdur. Ucb, yaptığı ibâdetleri, iyilikleri beğenerek, bunlarla övünmektir. Yaptığı ibâdetlerin, iyiliklerin kıymetini bilerek, bunların elden gitmesini düşünerek korkmak, üzülmek ucb olmaz. Yâhud, bunların Allahü teâlâdan gelen nimetler olduğunu düşünerek, sevinmek de, ucb olmaz.

Çok kimse, yaptığı ibadeti ile kibirlenir, kendini başkalarından üstün görür. Halbuki ibadetin çok olması kıymetli ibadet yaptığını göstermez. İbâdetin kıymetli olması şartlara bağlıdır...

Kötülüklerden, kötü huylardan kurtulmanın yolu, İslamiyete uymak, ibadet etmek ve İslamiyetin istediği şekilde yaşamaktır.

Kıymetli, şerefli olması, sâlih, iyi niyete bağlıdır. Bunun için ilmi, câhillikten ve nefsinin kötü isteklerinden kurtulmak için öğrenmek lâzımdır.

Dünya hayatı, rüya gibidir. Ölen kimse uyanınca, rüya bitecek, gerçek hayat başlayacaktır. Müslümanın ölümü, hayattır. Hem de, sonsuz hayat!..

Dinimizinde âlimlere çok değer verilmiştir. Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: "Âlim, Allahın sultanıdır. Ona dil uzatan helâk olur." "Âlim ile oturmak, yüzüne bakmak ibadettir."

Gerçek bir Müslüman, hayatının her anında, faydalı ameller, işler içinde bulunmalıdır. Zira, ölümün ne zaman ve nerede geleceği hiçbir suretle belli olmaz...

Bütün insanlara önce lâzım olan şey, "Ehl-i sünnet" âlimlerinin kitâblarında bildirdikleri gibi, bir îmân ve i'tikâd edinmektir. Peygamberimiz Muhammed aleyhisselâmın yolunu bildiren, Kur'ân-ı kerîmden murâd-ı ilâhîyi anlayan, hadîs-i şerîflerden murâd-ı peygamberîyi çıkaran bu büyük âlimlerdir.

Daha önce bu köşede sizlere Kur'an-ı kerimin gerçek tefsirini sadece Resûlullah efendimizin yapabileceğini bildirmiştik.

İmam-ı Gazali hazretleri "ölüm gerçeği"ni şöyle anlatır: Bilmiş ol ki; insanların ölüm hakkında hatâya düştükleri yanlış düşünceleri vardır.

Hazreti Şiblî'nin hizmetçisi Câfer bin Nusayr'a, "Şiblî son deminde ne gördü?" dediklerinde, dedi ki: "Şiblî son deminde, 'Birisinin bende bir dirhem hakkı vardı, onun için binlerce dirhem verdim. Hâlâ korkum odur' dedi ve sonra bana, kendisine abdest aldırmamı söyledi.

İbnü'l-Münkedir hazretleri, ölürken ağladı. Sebebini soranlara, "Bilerek işlediğim bir büyük günah için ağlamıyorum. Ağlamamın asıl sebebi, önemsemeyerek yaptığım bir hatânın Allah katında büyük bir günah olmasından korkarak ağlıyorum" dedi.

Ebû Hüreyre hazretlerini hastalığında ziyâret etmek üzere Mervan yanına gitmişti. Mervan; "Allah'ım, bu adamın hastalığını hafiflet" diye duâ etti.

Alâmetlerin tamam olmasından sonra misk ve anber kokusu gibi ferahlatıcı serin rüzgârlar esip, bütün müminler vefât eder. Yeryüzünde yalnız kâfirler kalıp, her türlü zulmü ve çok azgınlığı yaparlar...

Hazreti Ömer, Kâ'bü'l-Ahbâr'a; "Ey Kâ'b! Bana ölümü anlat" dedi. Kâ'b; "Çok dikenli, dallı budaklı bir ağacı bir adamın boğazından karnına soktuktan sonra, bütün budak ve dikenlerinin damarlara takılarak şiddetle onu çekip çıkarırken nasıl kopardıklarını koparır, bıraktıklarını bırakırsa, işte ölüm böyledir" dedi.

"Habîbim! Sana kıyâmet ne zaman kopar, diye sorarlar. De ki: Onu ancak Rabbim bilir. Onu kimse bilemez. Vakti gelince onu ancak Allahü teâlâ meydana çıkarır. O size ansızın gelir..."

İsrailoğullarından birkaç kişi bir mezarlıktan geçerken içlerinden biri, "Allah'a duâ etsek de bunlardan biri dirilip de kendisinden bir şeyler sorsak" dedi.

Halife Hârun Reşîd ölümü esnâsında bizzat kendi eliyle kefenini hazırladı ve; "Malım bana fayda vermedi. Bütün saltanatım benden ayrılıp mahvoldu" (Hâkka: 28, 29) âyet-i celîlelerini okudu.

Ömer bin Abdülaziz'in hanımı Fâtıma; "Ben Ömer'i, ölümü esnasında, 'Allahım, kısa bir süre de olsa ölümümü adamlarımdan gizle' diye duâ ettiğini duydum. Bir ara kapıyı açarak kendi odama girdim. "Bu ahiret yurdunu, yeryüzünde böbürlenmeyi ve bozgunculuğu istemeyen kimselere veririz.