Hep ilimle meşgul olurdu

Doğu Anadolu'da yetişen evliyânın meşhurlarından Seyyid Mehmed Emîn Efendi’nin (rahmetullahi aleyh) mübârek kabri, Doğu Bâyezid'de aile kabristanındadır.

 

Geceleri, parmaklarından sızan 'Işık’la yazı yazardı.

 

Bu kerâmetini görenler;

 

“Biz bu ışıkta satırları sayardık” demişlerdir.

 

Zaif yapılı bir zâttı.

 

Soğuktan sakınırdı.

 

Ekseriyâ evinde otururdu.

 

Hep ilimle meşgul olurdu.

 

Kimseyle görüşmezdi.

 

Sebebi sorulunca da;

 

"Herkes fasulyeden, patatesten söz ediyor, Allah’tan Peygamberden bahseden yok” derdi.

 

Geceleri uyumazdı.

 

Bunu merak ettiler.

 

Oğlundan sordular.

 

Oğlu, cevâbında;

 

“Ben zâten babamı hiç yatakta görmedim ki” dedi.

 

● ● ●

 

Seyyid Abdülhakîm Arvâsî hazretleri kuddise sirruh, Doğu Bâyezid'e akrabâ ziyâreti ve irşâd için her gidişinde Seyyid Mehmed Emîn Efendi'nin evinde misâfir olurdu.

 

Konuşurlardı.

 

Sohbet ederlerdi.

 

Bir defâ yine gitti.

 

O gün Mehmed Emîn Efendi’nin bir oğlu dünyâya geldi.

 

Ona muhabbetinin çokluğundan, bu bebeği kucağına alıp, ismini kendi ismi gibi “Abdülhakîm” koydu ve kendisine hayır duâlar etti.

 

● ● ●

 

Bu zât bir gün;

 

“Allahın kullarına yardım etmek çok sevaptır ve din kardeşine yardım edenin yardımcısı, Allahü teâlâdır” buyurdu.