Sessiz diplomasi

PKK siyasallaşıyor mu? Ya da 'düz ovada siyaset' günlerine bir adım daha yaklaşılıyor mu? Ve 'sessiz diplomasi' denilen süreç başladığında ise siyasi isteklerin binbir gece masallarından farksız oyunlar eşliğinde oyalanacak bir dönemin kapısı daha aralanmış mı olacak belli değil... İsteklerin kırmızı çizgileri ise belirsiz... Ama olası istekleri bugünden tahmin etmek hiç zor değil... 'Üç beş çapulcu' diye başlayan, sürekli geçiştirilen hareketin bugünlere geliş öyküsü derin analizlere muhtaç... Ama bu ülkede daima sonuçlardan yola çıkılarak analiz yapılıyor... Dün olanlar, ölenler unutulmuş... * Evlatlarına şehit diyerek derin mezarlara gömen anneler, o sessiz diplomasi karşısında sessiz bir çoğunluktan ibaret... Devletin duyguları yoktur, deniliyor ama duyguları olanlara hizmet etmek ve haklarını korumak ve onayını almak gibi bir görevi vardır... Bunu anlamanın yolu da referandumdur... Baklava çalan çocukları cezaevine gönderen adalet, Kandil Dağı'ndaki eli kanlı eşkıyaları da af etmenin, aramızda ya da Avrupa ülkelerinde dolaştırmanın yollarını arıyorsa geri dönüşü olmayan bir yola girilmiş demektir... * Ve hele de genel bir aftan söz ediliyorsa... Af, suç işleyenler özür dilediğinde, hatasını kabul ettiğinde ve bir daha yapmayacağına emin olunduğunda geçerli bir kuraldır... Sadıkları ihanete, hainleri sadakate davet etme hastalığını stratejiye dönüştüren anlayış hukukun üstünlüğünü hiçe saymış olmuyor mu? Deniliyor ki; - Her ortaklık bitmeye mahkûmdur. Bir tek suç ortaklığı bitmez! Evet, iyiler organize olamadığından dolayı bir savaş daha kaybedilmek üzere... Bu ülkedeki aydın, gazeteci ve siyasetçilerin sessiz çoğunluğa ve şehit haklarına karşı 'salağa yatma' hakkı yoktur. Anlamak için her evden bir şehit mi verilmesi gerekiyor... Sessiz diplomasi eli kanlı eşkıyalarla kapalı kapıların ardında el sıkışmadan konuyu çok iyi müzakere etmeli... Ve bir millet adına karar vereceklerini unutmamalı...