Taha-yı Hakkari "kuddise sirruh" -3-

Mü'minin kıymeti Devrinin bir teki ve büyük Allah adamı, Gören, unutuyordu her üzüntü ve gamı. O bir gün buyurdu ki: (Ka'beyi görse insan, Mutlak kabul olunur, ne dua etse o an. "Ka'be" kul yapısıdır, "Kalp" ise Rabbimizin, Ka'beden kıymetlidir bir mü'min bunun için. Bir "Mü'min"i görünce, edilse her ne niyaz, Hak teala indinde makbuldür, red olunmaz. Öyleyse her görüşte demelidir ki: (İlahi, Bu mü'min hürmetine affeyle beni dahi.) Bir gün de buyurdu ki: (Ahiret işlerinde, Mü'minin çok korkusu olmalıdır içinde. Bilse ki: "Tek bir kişi düşecektir azaba" Şöyle düşünmeli ki: "O, ben miyim acaba?" Bilse ki, "Tek bir kişi Cennete girecektir." "O, ben olabilirim" diye düşünmelidir. Zira buyurdular ki büyükler bu konuda: "Müsavi olmalıdır ümit ile korkuda." Gayemiz, bir kimseyi kurtarmaktır "Ateş"ten, Zira daha kıymetli bir iş yoktur bu işten. Değil ki bir insanın, bir "Akrep ve "Yılan"ın, Yanmasına, hiç gönlü razı olmaz insanın. Halbuki "İnsan" için yaratıldı Cehennem, Bu dünya ateşinden daha şiddetlidir hem.) Yine bir sohbetinde buyurdu ki: (Ey kişi, Bir iş eğer günahsa, sakın yapma o işi. Zira "Müslüman" demek, "Teslim olan" demektir, Mü'minin her haramdan kaçınması gerektir. Şüpheli bir iş ile karşılaşırsan eğer, Kalbinin üzerine koy elini her sefer. Eğer kalbin sakinse, iyidir, onu işle, Eğer çok çarpıyorsa, hayır yoktur o işte. Bir Müslüman, yapsa da dinin emirlerini, Kusurlu bilmelidir yine de her birini. İbadet yapan kişi, bunları beğenirse, Kendini bir fasıktan daha iyi bilirse. Onun böyle bilmesi, o günahkar kişinin, İşlediği günahtan fenadır o kul için. Mü'min, ailesinin nafakası için de, Çalışır bir ticaret, yahut san'at işinde. Bir İslam âlimine gelip bazı ahali, Huzurunda oturup sordular şu suali: (Efendim, çalışıp da para mı edinelim, Yoksa ibadet yapıp, tevekkül mü edelim?) Buyurdu ki: (Tevekkül, o Resul'ün halidir, Çalışıp kazanmak da, Onun bir sünnetidir. İkisi de güzeldir, öyle ise şimdi siz, Hem bir işte çalışıp, hem tevekkül ediniz.)