Behaeddin-i Buhari "kuddise sirruh" -8-

"Behaeddin-i Buhari" bazı talebesiyle, Bir eve gitmiş idi ziyaret gayesiyle. Bu "Allah adamı" ve hem de talebeleri, Oturdular ise de, gelmedi fakat biri. O talebeye dönüp sordu ki o büyük zat; (Sen ne için sofraya gelmiyorsun ey evlat?) O ise üstadına arz etti ki cevaben, (Nafile oruç için niyetliyim bugün ben.) Buyurdu ki; (Tuttuğun, nafile oruç ise, Onu bozabilirsin, gel sen de, katıl bize.) O yine gelmeyince, "Gel" dedi ona tekrar, Lakin o gelmemekte etti inat ve ısrar. Dönüp diğerlerine buyurdu ki o zaman; (Terk edin bu adamı, bu, uzaktır Allah'tan.) O, böyle üstadına edince muhalefet, Geldi onun başına bir manevi felaket. Bıraktı ibadeti, kalmadı namaz niyaz, Çünkü o, üstadına etti inat, itiraz... Yine başka bir gün de, bir evde, bu büyük zat, Verirdi talebeye biraz ders ve nasihat. Biraz sonra, aniden ara verip dersine, Baktı "Molla Necmeddin" adlı talebesine. Buyurdu; (Şimdi senden edersem bir iş talep, Sözümü dinleyip de, yapar mısın sen acep?) O (Yaparım) deyince, buyurdu ki; (Günah, fısk, Olsa da yapar mısın, farzımuhal "Hırsızlık?") O an Molla Necmeddin durdu, düşündü biraz, (Mazur görün, yapamam) deyip etti itiraz. Üzülüp buyurdu ki; (Sen bizim emrimizi, Madem ki yapmıyorsun, öyleyse terk et bizi.) Başka bir talebeye buyurdu ki o vakit; (Şu karşıda gördüğün mütevazı eve git. Duvarından atlayıp, giriver içeriye, Biraz kumaş olacak, onu al, getir bize.) "Peki efendim" deyip, gidip aştı duvarı, Eve girip aldı ve getirdi kumaşları. Bunu, talebeleri eylediler çok merak, Öğrenmek istediler hikmetini sorarak. O sabah buyurdu ki; (Sen bunları al yine, Götürüp teslim eyle hemen ev sahibine. De ki ("Hırsız girmeden evinize bu gece, Kurtardık bu malları, davranıp daha önce.") Ve Molla Necmeddin'e buyurdu (Ey Necmeddin, Sen eğer "Peki" deyip, sözümü dinleseydin. Aşikâr olacaktı sana çok gizli şeyler, Fakat neyliyeyim ki, nasibin yokmuş meğer.)