İsmail Hakkı Bursavî "kuddise sirruh" -3-

Bu velî buyurur ki, (İlahi nur ve feyze, Mani ve engel olan "Nefis"tir önce bize. İnsanın kendisidir kendine asıl düşman, Düşmanı dışarıda aramayın siz şu an. "Ben haklıyım" demeğe başladı mı bir kimse, Tâbi olmuş demektir, can düşmanı bu nefse. "Filan kötü adamdır" dediği anda kişi, Nefsin pençesindedir, bitmiştir onun işi. Başkasını suçlamak, suçların büyüğüdür, Böyle olan, nefsine esirdir, değildir hür. Kendini başkasından daha kabiliyetli, Göreceğine, insan "Kör" olsa daha iyi. İnsanın zinetidir edeb, hayâ, tevazu, Zira yüksek yerlerden aşağıya akar su.) Bir gün de buyurdu ki: (Olur ki öyle zaman, Kulu, ibadet ile meşgul eder Yaradan. Ve lakin şeytan onu, ucba ve kibre iter, Ve onu, o ibadet felakete sürükler. Yine öyle olur ki, Hak teala kuluna, Günah işletir, ancak, pişman olur o buna. Öyle çok üzülür ki, kavrulur, yanar içi, O günah sebebiyle, çok yükselir o kişi.) Yine bir sohbetinde buyurdu ki bir zaman: (Yanacak Cehennemde, imansız nice insan. "Zemherir" diye bir yer vardır ki Cehennemde, "Soğuk Cehennem" olup, pek şiddetlidir hem de. Kafirlere, bir sıcak, bir soğuk, sonra sıcak, Cehenneme sokulup, çok azab yapılacak. Bazı din cahilleri buna inanmıyorlar, Ve islama, alçakça iftira ediyorlar. Diyorlar: (Peygamberler güney memleketlerde, Geldiği içindir ki hep sıcak bölgelerde, Cehennem azabının, sırf "Ateş" olduğunu, Söyleyip korkutmuşlar insanların çoğunu. Soğuk memleketlerde gelseydi onlar eğer, "Buz"la korkuturlardı insanları bu sefer.) Bu kafirler çok cahil, hem de çok ahmaktırlar, Böylece dinimize çamur atmaktadırlar. Kur'an'dan bir zerrecik haberleri olsaydı, Ve bir islam kitabı alıp okusalardı, Biraz da akılları olsa idi, o zaman, İnsafa gelirler ve olurlardı Müslüman. Zira buyuruldu ki ayet-i kerimede: "Zemherir azabları mevcuttur Cehennemde." Hem sonra Peygamberler değil ki yalnız sıcak, Soğuk bölgelere de gönderildi muhakkak. Yüzyirmidört bin kadar Resul, nebi, Peygamber, Sıcak soğuk her yere gönderilmiş idiler.)