Ahmet Mekki Efendi "rahmetullahi aleyh" Namazın Ehemmiyeti -3-

Bir hadisi şerifte Peygamberimiz yine, Şöyle buyurmuşlardır sahabe-i güzine: (Ümmetimden bir kimse, Rabbine sığınarak, Herhangi arzusuna isterse vasıl olmak, Kılsın gece yarısı iki rek'at bir namaz, Okusun her rek'atta bir "Fatiha", üç "İhlas." Selam verip, başını secdeye koysun yine, Secdede, şu şekilde dua etsin Rabbine: "Ebu Bekr-i Sıddık'ın hürmetine ilahi, Şu dilek ve arzuma kavuştur beni dahi" Çünkü kalkar secdede aradan perde, hicab, Secdedeki dualar, mutlak olur müstecab.) Rivayet edilir ki, Ömer Faruk devrinde, Muhasara edildi bir kale Şam şehrinde. Kale, öğleye kadar fethedilmediğinden, Hazreti Ömer Faruk, gadaba geldi birden. İslam askerlerini toplayarak acele, Buyurdu ki: (Ne için fethedilmez bu kale? Küffar dayanamazdı karşımızda bu kadar, Aramızda mutlaka bir günah işleyen var!) Bilcümle mücahidler, üzüldüler buna hep, Hepsi düşündüler ki, "Bu günah nedir acep?" O ara ağlayarak biri geldi erlerden, Dedi: (Aradığınız o hata oldu benden. Zira ben, teheccüde kalktığımda bu gece, Misvaksız abdest alıp, namaz kıldım öylece. Karanlık olduğundan, bu hata etti zuhur, Sizin aradığınız o günah belki budur.) Buyurdu ki: (Öyleyse, tövbe et bu günaha, Terk etme bu sünneti bundan sonra bir daha.) Yine buyurdular ki, Resul bir hadisinde: Gökleri geçiyorken, ben Mi'rac gecesinde, Hayret ile gördüm ki, içinde bir mihrabın, Bir sureti duruyor "Osman ibni Affan"ın. Melekler bölük bölük gelirlerdi oraya, Bakıp şükrederlerdi Allahü tealaya. Sordum ki: (Ya Cebrail, ne zamandan beridir, Bu suret, bu mihraba konulmuş, belli midir?) Dedi ki: (Bu yeryüzü, henüz yaratılmadan, Dörtyüz bin sene önce bu var idi o zaman. Zira o, gündüzleri oruçluydu ekseri, O çok namaz kılardı seherde, geceleri. Yine bela, musibet gelseydi ona şayet, Sabreder ve kimseye etmezdi hiç şikayet.) Yine Resul buyurdu: Mi'raca vardığımda, Osman'ın suretini gördüm bir gök katında. Dedim: (Bu mertebeye, ne ile eriştin sen?) (Gece namaz kılmakla) dedi bana cevaben.