Taha-yı Hakkârî "rahmetullahi aleyh"

Hadiste buyuruldu: (Her kim özrü yok iken, "Namaz"ı terk ederse, kurtulmaz başı dertten. Ömründe hiç bereket olmaz onun mesela, Çok iyilik yapsa da, sevap almaz o asla. Kimseler sevmez onu, kabul olmaz duası, Hem iyi duaların olmaz ona faydası. Zelil, kötü ve çirkin ölür hem aç olarak, Susuzluk acısıyla o can verir muhakkak. Mezarı, iki yandan sıkar onu bir nice, Kabri ateşle dolup, yakar onu gün gece. Gayet büyük bir yılan gelir onun yanına, Öyle ki, hiç benzemez dünya yılanlarına. Her gün, her namaz vakti, sokar onu durmadan, Hatta kendi haline bırakmaz onu bir an. Azab melaikesi, devamlı yanındadır, Hor ve hakir olarak, cehenneme atılır. Bir hadisi şerifte buyurdu ki o Server: (Bir namazı, vaktinde kılmazsa biri eğer, O kişi, seksen sene ateşte yanacaktır, Ahiretin bir günü, bin sene olacaktır.) Bir vakit kılmayanın cezası bu olursa, Hiç kılmayanın hali nasıl olur acaba? Özürsüz namazını terk ederse kim eğer, Onun şahitliği de sayılmıyor muteber. Hele farz olduğunu etmezse eğer kabul, O zaman imanını zayi eder böyle kul. Bazıları çok yanlış bir kelam ediyorlar, Yani (Önce vazife, sonra namaz) diyorlar. Tabii ki vazife kutsaldır, bu hakikat, Büyük amirin emri daha mühimdir fakat. En büyük amir ise, Allahü tealadır, O halde en birinci vazife de "Namaz"dır. "Namaz", maddi manevi temizliktir mükemmel, Zira günde beş defa abdest almak ne güzel. Yine her gün kırk defa secde edince insan, İdman etmiş sayılır her uzvu muntazaman. Bir insan ki temiz ve böyle hareketlidir, Her yaşta sıhhatini o koruyor demektir. Zira ömrü boyunca namaz kılan kimseler, Genellikle hep sağlam, yani sıhhatlidirler. "Namaz"ın manen olan faydasına gelince, Bu, maddi faydasından ziyadedir bir nice. Bir kul, günde beş defa Allahın huzuruna, Çıkınca, manevi bir huzur verir bu ona. Nefse uyup, bir günah yapacak olsa eğer, Namaz saatlerinde bunu anlar, vazgeçer. Kur'an-ı kerimde de buyuruluyor ki zaten: (Namaz, korur insanı uygunsuz fiillerden.)