Ahmet Mekki Efendi "rahmetullahi aleyh"

Allah adamlarından olan bu mübarek zat, Bir günkü sohbetinde, şöyle etti nasihat: (Dünya ve ahirette saadete kavuşmak, "Günah" olan işlerden kaçmakla olur ancak. Zira kim hiç önem ve ehemmiyyet vermeden, "Günah"ları işlerse, imanı gider elden. Hatta "İbadet yapmak ve günahtan sakınmak, Lazım değil" diyen de, küfre düşer muhakkak. Ve yine bir Müslüman, "Küçük günah" işlerse, Biri de onu görüp, "Hemen tövbe et" dese, O da, "Tövbe edecek ne yaptım?" dese eğer, "Günahı hafif görmek" olur ki, küfre girer. Zira İslamiyetin her emri kıymetlidir, Birini hafif gören, imanını yitirir. Kim "Büyük günah"lara devam ederse eğer, Bu hal, Allah korusun onu küfre sürükler.) Bir gün de buyurdu ki: (Allahü tealanın, Emir ve yasağına uymalıdır bihakkın. Resulün bildirdiği farzlardan, haramlardan, Birine inanmıyan, imandan çıkar o an. Ve mesela "Günah" ve "Haram"sa bir şey eğer, Ona, "Ne güzel" deyip beğenen, küfre girer. "Küçük günah"a devam, olur hem "Büyük günah", Büyükte ısrar ise, küfür olur mazallah. Tövbe için yetişmez "Şehadet"i söylemek, Lazımdır o şeyden de ayrıca tövbe etmek. Yani hangi kapıdan çıktıysa iman eğer, Yine aynı kapıdan geriye avdet eder. Bir şeyin küfre sebep olduğunu bilmemek, Özür değil, çok büyük "Günah"tır, bilmek gerek.) Bir gün bu büyük zatın biri geldi yanına, "Çok zenginim" deyince, nasihat etti ona. Buyurdu ki: (Zenginlik, hiç mühim değil elbet, Zira sırf zenginlikle gelmez kula saadet. Mühim olan, parayı nereden kazandınız? Ve onu nerelere ve nasıl harcadınız? "Haram" yiyen bir kimse, doksanbin hacca gitse, Sonunda cehenneme düşebilir o kimse. Ve kılsa da o kişi, doksanbin rek'at namaz, Yine de cehennemden kendini kurtaramaz. Zira eğer "Haram"la beslenirse bir beden, Hiç sevap kazanamaz yaptığı ibadetten. Farz borcu ödense de, verilmez asla sevap, Hatta tövbe etmezse, çekebilir çok azap...)