İmâm-ı Rabbânî "kuddise sirruh"

Hak teala kullara ettiğinden çok şefkat, Peygamberler gönderdi "aleyhimüssalevat". Bunlarla, "Doğru yol"u gösterip kullarına, Çağırdı onları hep, sevgi ve rızasına. Yani razı olduğu, sevdiği bir yer olan, "Cennet"e davet etti, kurtulup bu dünyadan. Onun bu davetini, kim kabul etmez ise, Ne kadar ahmaktır ve zavallıdır o kimse. Bütün Peygamberlerin, Allahü tealadan, Getirdiği haberler, doğrudur, olmaz yalan. "Akıl", hakkı, doğruyu bulmağa yarıyan bir, Âlet ise de fakat, noksandır, tam değildir. Doğruyu, tek başına bulamaz yani akıl, "Peygamber" gelmesiyle tamamlanmıştır asıl. Peygamberlik nûruyla, o ancak görebilir, O ışık olmadıkça, hep yanlış karar verir. Nitekim gözümüz de görmüyor karanlıkta, Görebilmesi için "Işık" lâzım ona da. Onların gelmesiyle, akıl tamamlanmıştır, Kullara, bir özür ve behane kalmamıştır. Peygamberlerin ilki, "Âdem" aleyhisselâm, "Habîbullah" ile de, nübüvvet buldu hitam. Hepsine iman edip, tasdik eylemeliyiz, Hepsini ma'sum, yani "Günahsız" bilmeliyiz. Birine inanmamak, inkârdır tamamını, Çünki söylemişlerdir hepsi aynı "İman"ı. "Îsâ aleyhisselâm" ölmeyip, şimdi sağdır, Dünya hayatı ile Cennette, hayattadır. Yahudiler, öldürmek istedi Onu, ancak, Allah, göğe kaldırdı Onu diri olarak. Kıyamete yakın bir zamanda, gökten "Şam"a, İnip, tâbi olacak bu dîne, bu islâma. "Melekler", Rebbimizin kıymetli kullarıdır, Onların da içinde Peygamberleri vardır. Onlar vahiy getirir, ya sair meleklere, Yahut insandan olan, bütün Peygamberlere. Emr olunduklarını yapar, isyan etmezler, "Emîn" olduklarından, yanlış iş işlemezler. Gökten inen "Kitap" ve "Sahife"leri de hep, Onlar getirmiştir ki, doğrudur hepsi elbet. Yemeğe ve içmeğe yoktur ihtiyaçları, Evlenmeleri yoktur, olmaz hiç çocukları. Çünki yoktur onlarda erkeklik ve dişilik, Hep itâat ederler, yapmazlar hiç gevşeklik. Bütün bunlara rağmen, insanların yükseği, En üstün melekten de, olur yüksek ve iyi. Çünki insan, "Nefis" ve "Şeytan"la savaşıyor, İhtiyacı var iken böyle çok yükseliyor.