"Ben artık oldum!.."
2 Şubat 2017 02:00
Bağdat evliyâsından olan Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerinin sevdiği bir talebesi vardı.
Bu, bir gün şeytanın vesvesesine aldanarak;
"Ben artık kemâle geldim. Sohbete gitmesem de olur" diye düşündü kendi kendine.
Ve gelmedi sohbete.
O gece bir “rüyâ” gördü.
Ama rüyâ, şeytânî idi.
Yeşilliklerde geziniyordu.
Leziz yemekler yiyordu.
Serin şerbetler içiyordu.
Uyanıp, “cennete girdim" diye tâbir etti bu rüyâyı.
İyice inanmıştı kemâle geldiğine.
Ancak Cüneyd-i Bağdâdî hazretleri, onu bu şeytânî hâlden kurtarmak için ziyâretine geldi o gün.
Birlikte oturdular.
Ve sohbet ettiler.
Bir ara ona;
“Rüyâda bir daha cennete girersen ‘Lâ havle…’ duâsını oku” buyurdu.
Genç, o gece rüyâ gördü.
Yine cennete girmişti...
Tembihi hâtırladı...
"Lâ havle velâ kuvvete illâ billâhil aliyyil azîm" dedi.
O anda yeşillikler gitti.
Bir çöplükte buldu kendisini.
Ve uykudan uyandı...
O hâlin "şeytânî" olduğunu anladı...
Tövbe edip koştu hocasının huzuruna.
Büyük velî;
“Evlâdım! Her Müslüman, bir mürşid-i kâmile muhtaçtır. Mürşidi olmayana şeytan musallat olur” buyurdu.