"Biz seni yalanlamıyoruz ki!.."

Peygamber Efendimiz her hususta doğru ve emîn idi.

Bunu herkes bilirdi.

Müşrikler de bilirdi.

Hattâ Ebû Cehil bile...

Nitekim Ebû Cehil, Sevgili Peygamberimize geldi ve "Yâ Muhammed, sen aramızda doğru sözlü ve emîn bir kişisin. Yalan söylediğini hiç duymadık. Ama senin getirdiğin o kitap var ya; biz işte ona inanmıyoruz, sana değil!" demişti.

Bedir Savaşı başlamak üzereydi...

İki ordu karşılıklı durdu. Müşrik ordusundan biri, Ebû Cehil'i yalnız gördü.

Usulca yaklaştı.

Ve ona, fısıltıyla;

"Yâ Ebâ Cehil! Sana ‘gizli bir şey’ sormak istiyorum, ama doğru cevap vereceksin" dedi.

Ebû Cehil, ona;

"Tamam, sor" dedi.

O da sordu:

"Muhammed emîn bir kişi midir; yoksa yalancı mı?"

Ebû Cehil dedi ki:

Adam beklediği cevâbı almıştı.

Buna çok sevindi ve,

Ebû Cehil’e dönüp;

"Peki, emîn ve güvenilir olan ve hiç yalan söylemeyen bir kimse ile niçin savaşıyoruz, söyler misin?" dedi.

Ebû Cehil kurnazdı.

Sıyrıldı işin içinden...

"O başka, biz kendisine bir şey demiyoruz; ancak getirdiği dîni istemiyoruz. Haydi git yat, yarın çok şiddetli bir savaş olacak" dedi...