Resûlullahın hürmetine…

Belh şehrinde doğan Hâtim-i Esâm hazretlerinin kabr-i şerîfi de bu yerdedir.

Bir gün Resûlullahın ravdasında, yalvardı:

O an bir ses duydu.

Gâipten geliyordu...

Kulak verdi.

“Habîbimin hatırı için, orada olanların hepsini affettim” diyordu.

● ● ●

Bir gün bir hastalığa yakalandı.

Doktorlar çâresini bulamadılar.

Nihâyet Resûlullah’ı araya koyup “Yâ Rabbî! Habîbinin hürmetine bana şifâ ver” diye yalvardı.

Sonra yattı.

Bir mübârek zât gördü rüyâsında.

Elindeki reçeteyi uzatıp;

“İşte senin ilâcın. Bu reçete, Resûl aleyhisselâmın emirleriyle yazılmıştır” dedi.

Uyanıp tatbik etti onu.

Ve şifâya kavuştu.

Kurtuldu o hastalıktan.

● ● ●

Bir gün de, bu zâta;

“İyi insan nasıl olur efendim?” diye sordular.

Büyük zât;

“İyi insan, güleryüzlü olur, kimseye yük olmaz, bilâkis herkesin yükünü çeker” buyurdu.

Cemaat;

“Ya namaz ve oruç  efendim?” dediklerinde, mübârek zât;

“Namaz ve oruç, her Müslümânın, aslî vazîfesidir ve zâten yapması lâzımdır” buyurdu...