"O keklikleri yiyebilirsin!..”

Horasan'da, Çeşt şehrinde yaşayıp orada vefât eden Ebû Ahmed Ebdâl Çeştî hazretleri devrinde bir kişi ava çıkmıştı bir gün.

Birkaç keklik avladı.

Dönerken içinden;

“Ben bu keklikleri avladım, ama yemek câiz mi acabâ?” diye düşündü...

O an rastladı bu zâta.

Durdu ve selâm verdi...

Tam bu mevzûyu ona soracaktı ki, lüzum kalmadı.

Zîra büyük velî;

“Câizdir” buyurdu.

Adam afalladı birden...

Ve sordu hemence:

“Ne câizdir hocam?”

“Avladığın o keklikleri yiyebilirsin” buyurdu.

Adam duygulandı.

Ona olan sevgisi arttı.

Ertesi gün evine gidip “talebesi” olmakla şereflendi...

● ● ●

Bir gün de;

“Hocam! Evliyâya karşı nasıl davranmamız gerekir?” diye sordular bu mübârek zâta.

Cevâbında;

“Evliyâ zâtların büyüklüğünü bilmeli, inanmalı, onları çok sevip saygı ve edepte kusur etmemelidir” buyurdu.

Bu defâ;

“Onlar neden kıymetlidir hocam?” diye sordular.

Cevâbında;

“Çünkü onlar; Allahü teâlâyı, Allahü teâlâ da onları çok sever. Onlar için kıyâmet gününde korku ve hüzün yoktur!” buyurdu.